حالت افراطی نسبت به شهوت جنسی که از رذایل اخلاقی است، عبارت است از آن حالت نفس که نیروی عقل انسان از مقامی که از نظر خلقت به او داده شده است، پایین بیاید و نیروی شهوت بر نیروی عقل به طوری استیلا پیدا کند که عقل در ارتباط با امر جنسی، مطیع نیروی شهوت شود.
اجازه نباید داد که این گوهر گران بهای عقل که در نهاد انسان است، مورد تسلّط شهوت قرار بگیرد. البتّه نباید نقش نیروی وهمیّه را در انسان فراموش کرد. نیروی وهمیّه همیشه در درون انسان عملی انجام می دهد. آنگاه که انسان در ارتباط با شهوت یا غضب بخواهد کاری انجام بدهد، نیروی وهمیّه، نیروی شهوت و خشم را کمک می کند؛ لذا گاهی این طور تعبیر می کنند: نیروی وهمیّه، نیروی عقل را به تسخیر شهوت در می آورد؛ یعنی کاری می کند که نیروی شهوت، عقل را مسخّر می کند. در ارتباط با عملکرد نیروی وهمیّه، می توان گفت نیروی وهمیّه مسائل شهوی را در ذهن ساخته و پرداخته می کند و مسائل غضب و خشم را در ذهن انسان جلوه می دهد؛ لذا حالت افراطی نفس در ارتباط با امر جنسی و شهوت جنسی، آنگاه حاصل می شود که نیروی عقل در تسخیر نیروی شهوت درآید. نیروی شهوت بر نیروی عقل به طوری استیلا پیدا کند که عقل مطیع و مُنقاد نیروی شهوت بشود. اینجاست که حالت افراطی نسبت به شهوت جنسی در انسان پیدا می شود.
