مسائلی راجع به روزه در جلسات گذشته عرض کردم. گروه یا گروه هایی هستند که از نظر شرعی مجاز هستند روزه خود را افطار کنند. در اوائل مسائلی که عرض کردم. مسئلۀ بیماری را مطرح کردم ولی یک دسته هستند که بر اثر کهولت سن توان روزه گرفتن ندارند یا روزه گرفتن برای آنها مشقت دارد. اینها در افطار کردن مجازند. البته اینطور نیست که بطور کلی قضا از آنها ساقط بشود. چه بسا اینها در فصلی مثل تابستان که قرار می‌گیرند روزه گرفتن برایشان مشقت داشته باشد ولی در زمستان که روز ها کوتاه و هوا هم شدت گرمایی ندارد بلکه سرماست بتوانند قضا را بگیرند. اینها واجب است قضایش را بگیرند.
اینها برای هر یک روزه از روزه‌ای که افطار می‌کنند باید حدود یک مد طعام به یک فقیر بدهند. این ربطی ندارد که قضا را بتوانند بگیرند یا نه. گروه دیگر خانمهایی هستند که باردارند و مُقرب یعنی پا به ماه هستند. روزه گرفتن برای آنها یا جنینی که در رحم دارند مضر است. اینها هم مجازند که روزه را افطار کنند ولی قضای روزه به عهدۀ آنها هست. برای هر یک روز هم همان کفاره یک مد طعام را بدهند. همچنین خانم هایی که بچه شیر می‌دهند البته در دو سال. ممکن است یک خانم می‌خواهد بچه‌‌اش را سه سال شیر بدهد؛ این قبول نیست. اگر روزه بگیرد برای خودش یا برای بچه مضر است که به غذای بچه ضرر می‌رساند. مجاز است افطار کند ولی قضای روزه ساقط نیست. کفاره هم بر آنها هست.
«اللهم صل علی محمد و آل محمد»