فصل ششم: سعی > واجبات سعی: مسئله 502
مسئله 502: باتمام کردن سعی حلال نمیشود بر او آنچه حرام شده بود به واسطه احرام.
مسئله 502: باتمام کردن سعی حلال نمیشود بر او آنچه حرام شده بود به واسطه احرام.
مسئله 503: اگر فراموش کرد بعض سعی را در عمرهی تمتع پس به گمان این که أعمال عمره تمام شده از احرام خارج شد و بعد از آن نزدیکی با
مسئله 504: اگر فراموش کرد بعض سعی را در عمرهی تمتع و تقصیر کرد و بعد از آن نزدیکی با زنان کرد احتیاط واجب آن است که به دستور مسأله
مسئله 505: اگر شک کند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصیر اعتناء نکند، و اگر شک کند بعد از آن که از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا
مسئله 506: اگر بعد از فارغ شدن از سعی یا از هر دوری شک در درست آوردن آن کند اعتناء نکند و سعیش صحیح است، و همین طور اگر در
مسئله 507: اگر در مروه شک کند که هفت دفعه رفت و آمد کرده یا زیادتر مثل این که شک کند بین هفت و نه اعتناء نکند، و اگر قبل
مسئله 508: اگر طواف را در روزی به جا آورد و روز بعد شک کرد که سعی کرده است یا نه بعید نیست بنا گذاری بر آوردن، اگر عالم به
مسئله 509: کسی که میدانسته باید هفت مرتبه بین صفا و مروه سعی کند وبا همین نیت از صفا شروع کرده ولی رفت وبرگشت را یک مرتبه حساب کرده و
مسئله 510: کسی که بعد از ظهر، طواف و نماز را به جا میآورد و سعی را شب انجام میدهد اگر بدون تأخیر عرفی، سعی در شب واقع شود مانع
مسئله 495: جائز نیست تأخیر انداختن تا فردا بدون عذر از قبیل مرض.
مسئله 511: سعی در طبقه فوقانی اگر محرز نیست که بین صفاو مروه است، جایز نیست.
مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آنرا با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.