احکام نماز: مسئله ۱۱۸۵
مسئله ۱۱۸۵: کثیر الشک اگر در به جا آوردن چیزی شک کند، چنانچه به جا آوردن آن نماز را باطل نمیکند، باید بنا بگذارد که آن را به جا آورده،
مسئله ۱۱۸۵: کثیر الشک اگر در به جا آوردن چیزی شک کند، چنانچه به جا آوردن آن نماز را باطل نمیکند، باید بنا بگذارد که آن را به جا آورده،
مسئله ۱۱۸۶: کسی که در یک چیز نماز زیاد شک میکند، چنانچه در چیزهای دیگر نماز شک کند، باید به دستور آن عمل نماید، مثلاً کسی که زیاد شک میکند
مسئله ۱۱۸۷: کسی که در نماز مخصوصی مثلاً در نماز ظهر زیاد شک میکند، اگر در نماز دیگر مثلاً در نماز عصر شک کند، باید به دستور شک رفتار نماید.
مسئله ۱۱۸۸: کسی که وقتی در جای مخصوصی نماز میخواند زیاد شک میکند، اگر در غیر آنجا نماز بخواند وشکی برای او پیش آید، به دستور شک عمل نماید.
مسئله ۱۱۸۹: اگر انسان شک کند که کثیر الشک شده یا نه، باید به دستور شک عمل نماید. وکثیر الشک تا وقتی یقین نکند که به حال معمولی مردم برگشته
مسئله ۱۱۹۰: کسی که زیاد شک میکند، اگر شک کند رکنی را به جا آورده یا نه، و اعتنا نکند بعد یادش بیاید که آن را به جا نیاورده، چنانچه
مسئله ۱۱۹۱: کسی که زیاد شک میکند، اگر شک کند چیزی را که رکن نیست به جا آورده یا نه واعتنا نکند وبعد یادش بیاید که آن را به جا
مسئله ۱۱۹۲: اگر امام جماعت در شماره رکعتهای نماز شک کند، مثلاً شک کند که سه رکعت خوانده یا چهار رکعت، چنانچه مأموم یقین یا گمان داشته باشد که چهار
مسئله ۱۱۹۳: اگر در شماره رکعتهای نماز مستحبی شک کند، چنانچه طرف بیشتر شک نماز را باطل میکند، باید بنا را بر کمتر بگذارد، مثلاً اگر در نافله صبح شک
مسئله ۱۱۹۴: کم شدن رکن، بنابر احتیاط واجب، نافله را باطل میکند ولی زیاد شدن رکن، آن را باطل نمیکند، پس اگر یکی از کارهای نافله را فراموش کند و
مسئله ۱۱۹۵: اگر در یکی از کارهای نافله شک کند، خواه رکن باشد یا غیر رکن، چنانچه محل آن نگذشته، باید به جا آورد و اگر محل آن گذشته، به
مسئله ۱۱۹۶: اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت یا بیشتر برود یا گمانش به دو رکعت یا کمتر برود، باید به همان گمان عمل کند، مثلاً