در روز عاشورا به حضرت گفتند: کوتاه بیاو به حکم پسر عمویت، یعنی یزید بن‌معاویه گردن بگذار! حضرت فرمود: به خدا قسم، نه مانند ذليل‌ها بيعت می‌كنم و نه مانند برده‌ها فرار خواهم كرد. سپس صدايش را بلند كرد كه ای بندگان خدا! به پروردگار خود و شما پناه می‌برم از دست هر متكبّری كه به روز قيامت ايمان ندارد. سپس فرمود: مرگ با عزّت، بهتر از زندگی با ذلّت است. مردن، از خوار شدن بهتر است و خواری و ذلّت دنيايی، از به جهنّم افتادن بهتر است. به خدا قسم نه خوار می‌شوم و نه خلاف رضای خدا كاری خواهم كرد. بعد هم فرمود: حسين كسی است كه مردن در راه عزّت و بندگی را عين زندگی می‌داند و زندگی ذليلانه را عين خواری می‌بيند.