روایت از امیرالمؤمنین (علیه السلام) منقول است که حضرت فرمودند، این طور نیست که خداوند درب شکر را بر روی بنده‌ای بگشاید و از آن طرف باب زیادتی را نسبت به نعمت‌اش، آنرا ببندد . آنگاه که امر می‌کند شکرگذار من باش همان گاه است که عبد وقتی ستایش کرد خداوند را و ثنای او را گفت، حمد او را گفت،درب زیادتی نعمت بر روی او گشاده می‌شود. اشاره به آیه شریفه است؛ «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ»1 «وَ لَا لِیَفْتَحَ عَلَى عَبْدٍ بَابَ الدُّعَاءِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْإِجَابَهِ»؛ اینطور نیست خداوند درب دعا و مسألت را بر روی عبد بگشاید و از آن طرف درب اجابت و پاسخ مثبت را بر روی او ببندد . بگوید بخواه بعد هم وقتی خواست او را محرومش کند. خدا اینطور نیست، «اُدْعوُنِی اَسْتَجِبْ لَکُمْ»2، «وَ لَا لِیَفْتَحَ لِعَبْدٍ بَابَ التَّوْبَهِ وَ یُغْلِقَ عَنْهُ بَابَ الْمَغْفِرَهِ»؛ خداوند اینطور نیست که درب توبه را بر روی بنده‌اش بگشاید، بعد از آن طرف درب مغفرت و آمرزش را بر روی او ببندد . بگوید معذرت بخواه بعد معذرت را نپذیرد.خدا اینطور نیست چون دارد، «مَا کَانَ اللَّهُ»؛ اوّل حضرت می فرماید: «تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا». خوب خطاب دارد می گوید: «توبوا» توبه کن. می‌خواهد قبول نکند بعد می‌گوید توبه کن. خوب این که نمی‌شود. علی (علیه السلام) کانَّه یک تلازم دارد اینجا درست می‌کند بین سه چیز با سه چیز: اوّل، بین شکر و زیادتی نعمت. دوّم، بین دعا و اجابت دعا. سوّم، بین توبه و مغفرت. توجّه کردید. به تعبیر ما طلبه‌ها تلازم درست می‌کند. و شما می بینید که آن سه چیز هر سه از ناحیه خدا بود. شکرگذاری کردن و از طرفی دعا کردن، توبه کردن. همه از طرف او چیه؟ آمده. امر هم کرده. وقتی امر کرده پیامدش چیست؟ این درب را باز کرد باید آن درب را هم باز کند. نمی‌شود این درب‌ها را باز کند آن درب‌ها را چی؟ ببندد.
1-سوره مبارکه ابراهیم، آیه 7
2-سوره مبارکه غافر، آیه 60