...إِنَّ حَدِيثَنٰا یُحْیِی الْقُلُوبَ...
إنَّ اللهَ فوَّضَ إلَی الْمُؤمِنِ اُمُورَهُ کُلَّهَا وَ لَمْ‌یُفَوِّضْ إلَیْهِ أنْ یَکُونَ ذَلِیلاً امّا تَسْمَعُ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ «وَ لِلّٰهِ الْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ» فَالْمُؤمِنُ یَکُونُ عَزِیزاً وَ لایَکُونُ ذَلِیلاً، ثُمَّ قَالَ: إنَّ الْمُؤمِنَ أعَزُّ مِنَ الْجَبَلِ يُسْتَقَلُّ مِنْهُ بِالْمَعَاوِلِ وَ الْمُؤْمِنَ لَا يُسْتَقَلُّ مِنْ دِينِهِ شَيْ‌ءٌ
خدا همه چيز را به مؤمن واگذار كرده، جز اينكه خودش را خوار و ذلیل کند. آيا نشنيده‌ای كه خدای عزّوجّل می‌فرمايد: عزّت از آنِ خدا، پيغمبر و مؤمنين است؟ بنابراین، مؤمن عزيز است و ذليل نخواهد شد.
سپس حضرت فرمود: مؤمن، ارجمندتر و محکم‌تر از کوه است؛ زیرا با کلنگ و تیشه می‌توان از کوه کم کرد، ولی از دين مؤمن چيزی كم نمی‌شود.
سند حدیث: الكافي، ج 5، ص 63
فیسبوک
توئیتر
لینکداین
واتساپ
تلگرام
ایمیل
چاپ
اشتراک
0 نظر