...إِنَّ حَدِيثَنٰا یُحْیِی الْقُلُوبَ...
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: يَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ ذُنُوبُ الْمُؤْمِنِ إِذَا تَابَ مِنْهَا مَغْفُورَةٌ لَهُ فَلْيَعْمَلِ الْمُؤْمِنُ لِمَا يَسْتَأْنِفُ بَعْدَ التَّوْبَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ أَمَا وَ اللَّهِ إِنَّهَا لَيْسَتْ إِلَّا لِأَهْلِ الْإِيمَانِ قُلْتُ فَإِنْ عَادَ بَعْدَ التَّوْبَةِ وَ الِاسْتِغْفَارِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ عَادَ فِي التَّوْبَةِ فَقَالَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ مُسْلِمٍ أَ تَرَى الْعَبْدَ الْمُؤْمِنَ يَنْدَمُ عَلَى ذَنْبِهِ وَ يَسْتَغْفِرُ مِنْهُ وَ يَتُوبُ ثُمَّ لَا يَقْبَلُ اللَّهُ تَوْبَتَهُ قُلْتُ فَإِنَّهُ فَعَلَ ذَلِكَ مِرَاراً يُذْنِبُ ثُمَّ يَتُوبُ وَ يَسْتَغْفِرُ اللَّهَ فَقَالَ كُلَّمَا عَادَ الْمُؤْمِنُ بِالاسْتِغْفَارِ وَ التَّوْبَةِ عَادَ اللَّهُ عَلَيْهِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ … وَ يَعْفُوا عَنِ السَّيِّئاتِ فَإِيَّاكَ أَنْ تُقَنِّطَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ
ای محمّد بن مسلم، گناهان مؤمن وقتی که توبه کرد، آمرزیده است، توبه کرد، بعد دوباره دستش آلوده شد، حالا می‌خواهد توبه کند، حضرت به او گفت: ای محمّد بن مسلم، آیا این‌گونه فکر می‌کنی که وقتی بندۀ مؤمن پشیمان از گناه بشود، بعد از گناه استغفار و توبه کند، بعد خدا توبه‌اش را قبول نکند؟ محمّد بن مُسلم عرض می‌کند: آقا، آخر این کار را مکرّر کرده است، گناه می‌کند، بعد مرتّب توبه و استغفار می‌کند، حضرت به او فرمود: هر وقت بندۀ مؤمن توبه کرد و به سوی خدا برگشت، خدا به سوی او رو می‌کند، توبه را می‌پذیرد، از گناهان عفو می‌کند، بپرهیز و یک‌وقت مؤمنین را از رحمت خدا مایوس نکنی