روایت از امیرالمومنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: خداوند وحی کرد به حضرت موسی (علیه السلام): «اوحی الله تبارکَ و تعالی الی موسی علیه اسلام»، «یَا مُوسَى»؛ ای موسی «احْفَظْ وَصِیَّتِی لَکَ بِأَرْبَعَهِ أَشْیَاءَ»؛ حفظ کن سفارش خودم را نسبت به خودت در چهار چیز، «أُولَاهُنَّ» اولش، «مَا دُمْتَ لَا تَرَى ذُنُوبَکَ تُغْفَرُ»؛ تا موقعی که ندیدی، شهود نکردی که خطاهایت آمرزیده شده است، «فَلَا تَشْتَغِلْ بِعُیُوبِ غَیْرِکَ»؛ هیچ گاه نرو سراغ خطاهای دیگران. وقتی خودت هنوز این را ندیدی که گناهانت و خطاهایت اینها، آمرزیده شده، از بین رفته، عیوب‌ات؛ بالاترین عیب انسان چیه؟! گناهانش است. نرو به سراغ عیوب دیگران و آنها را ببینی. فهمیدی؟
«وَ الثَّانِیَهُ» دوّم: «مَا دُمْتَ لَا تَرَى کُنُوزِی قَدْ نَفِدَتْ»؛ تا موقعی که شهود نکردی و ندیدی که گنج‌های من پایان پذیرفته است، «فَلَا تَغْتَمَّ بِسَبَبِ رِزْقِکَ»؛ هیچ گاه غصّه نخور که از چه راهی روزی تو، به تو می‌رسد. فهمیدی؟ هر وقت دیدی به این که به قول ما گنج‌های ما تمام شد، دیگر ما چیزی تو بساطمان نداریم تو انباری که بهت بدهیم؛ بخوری. دیدی ته انبار ما خالی شده. درست است؟ آن‌جا برو غصّه بخور که از چه راهی روزی‌ام را دربیاورم. وقتی می‌بینی هنوز هست در بساط، غصّه نخور. خیلی زیباست این روایت.
«وَ الثَّالِثَهُ»؛ سوّم، این سفارش‌هایی را که دارد می‌کند: «مَا دُمْتَ لَا تَرَى زَوَالَ مُلْکِی فَلَا تَرْجُ أَحَداً غَیْرِی»؛ تا موقعی که ندیدی قدرت من پایان پذیرفته است. فهمیدی؟! دیدی من عاجز شدم. تا ندیدی عجز من را، فهمیدی؟ ندیدی پایان پذیرفتن قدرت من را، دیدی هنوز من قدرت دارم، شد! امید به غیر من مبند. تا من قدرت دارم. فهمیدی؟! هر وقت دیدی قدرتم تمام شد. بعد بگو خب این که دیگر کاری ازش ساخته نیست؛ برویم سراغ یکی دیگر را گیرش بیاوریم که توان این را داشته باشد که گره از کار ما باز کند.
«وَ الرَّابِعَهُ»؛ چهارم: «مَا دُمْتَ لَا تَرَى الشَّیْطَانَ مَیِّتاً»؛ تا ندیدی شیطان مرده است. جنازه اش را ندیدی، ها! «فَلَا تَأْمَنْ مَکْرَهُ»؛ هیچ گاه احساس ایمنی از مکر و فریب شیطان نکن، خودت را؛ تا این نَفَس می‌کشد، بترس ازش. کلاه سرت می‌گذارد. فهمیدی؟ حواست را جمع کن. ولی تعبیر من است، اینها را می‌کنم. خب، خلاصه‌اش کنم، خلاصه‌اش می دانی چیه؟ خلاصه‌اش چهار تا چیز است: یک؛ هیچ گاه تو نرو به سراغ عیوب دیگران، همیشه مشغول عیب خودت باش که خودت عیب خودت را برطرف کنی. فهمیدی! نرو به سراغ عیب دیگران. دو؛ هیچ گاه فهمیدی! غصّه روزیت را نخور. سه؛ هیچ گاه به غیر خدا امید مبند. چهار؛ هیچ گاه خودت را در ایمنی از فریب و مکر و شیطان مبین. فهمیدی چه می‌خواهم بگویم؟ چهارتا چیز است که آن را حفظش کن؛ به حضرت موسی (علیه السلام). آقا خلاصه اش کردم، دنبال عیب خودت باش. غصّه روزیت را هم نخور. می‌فهمی؟! امید به غیر خدا هم مبند. حواست جمع باشد، کلاه سرت شیطان نگذارد
رحمت و رضوان خدا بر این عالم بزرگوار