عَيْنُ الْمُحِبِ عَمِيَّةٌ عَنْ مَعَايِبِ الْمَحْبُوبِ وَ أُذُنُهُ صَمَّاءُ عَنْ قُبْحِ مَسَاوِيهِ

چشم کسی که کسی را دوست دارد، کور است و عیب‌های محبوبش را نمی‌بیند، گوش او هم از اینکه زشتی‌های او را بشنود، کَر است

سند حدیث: غررالحکم، ص 481

اشتراک

0 نظر

بازخوردهای درون متنی

مشاهده همه دیدگاه‌ها