احکام اموات

مسئله 639: نماز وحشت را در هر موقع از شب اول قبر می‌شود خواند، ولی بهتر است در اول شب بعد از نماز عشا خوانده شود.

مسئله 624: چیزی که از میت جدا می‌شود، اگر چه مو وناخن و دندانش باشد، باید با او دفن و اگر موجب نبش شود، احتیاط آن است که جدا دفن

مسئله 625: اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند، و در صورتی که چاه

مسئله 626: اگر بچه در رحم مادر بمیرد و ماندنش در رحم برای مادر خطر داشته باشد، باید به آسان‌ترین راه‌او را بیرون آورند، و چنانچه ناچار شوند که او

مسئله 627: هر گاه مادر بمیرد و بچه در شکمش زنده باشد، اگر چه امید زنده ماندن طفل را نداشته باشند، باید به وسیله کسانی که در مسأله پیش گفته

مسئله 628: خوب است به امید آن که مطلوب پروردگار باشد، قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود کنند و میت را در نزدیکترین قبرستان دفن نمایند، مگر آن

مسئله 629: خوب است به امید این که مطلوب پروردگار است، کسی که میت را در قبر می‌گذارد، با طهارت و سر برهنه و پا برهنه باشد و از طرف

مسئله 630: خوب است به امید این که مطلوب پروردگار است، قبر را مربع یا مربع مستطیل بسازند و به اندازه چهار انگشت از زمین بلند کنند ونشانه‌ای روی آن

مسئله 631: پس از رفتن کسانیکه تشییع جنازه کرده‌اند، مستحب است ولیِّ میت یا کسی که از طرف وَلّی اجازه دارد، دعاهایی را که دستور داده شده، به میت تلقین

مسئله 632: بعد از دفن مستحب است صاحبان عزا را سر سلامتی دهند، ولی اگر مدتی گذشته است که به‌واسطه سر سلامتی دادن، مصیبت یادشان می‌آید، ترک آن بهتر است،

مسئله 633: مستحب است انسان در مرگ خویشان، مخصوصاً در مرگ فرزند صبر کند و هر وقت میت را یاد می‌کند: اِنّا للّه‌ِِ وَاِنّآ اِلَیْهِ راجِعُونَ بگوید، و برای میت

مسئله 634: جایز نیست انسان در مرگ کسی صورت و بدن را بخراشد و به خود لطمه بزند.