احکام طهارت

مسئله 310: کسى که بول یا غائط پى در پى از او خارج مى‌شود اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، مى‌تواند چند نماز را با یک

مسئله 311: اگر مرضى دارد که نمى‌تواند از خارج شدن باد جلوگیرى کند، باید به وظیفه کسانى که نمى‌توانند از بیرون آمدن غائط خوددارى کنند عمل نماید.

مسئله 312: کسى که غائط پى در پى از او خارج مى‌شود، باید براى هر نمازى وضو بگیرد و فوراً مشغول نماز شود، ولى براى به جا آوردن سجده و

مسئله 313: کسى که بول او قطره قطره مى‌ریزد باید براى نماز به‌وسیله کیسه‌اى که در آن، پنبه یا چیز دیگرى است که از رسیدن بول بجاهاى دیگر جلوگیرى مى‌کند،

مسئله 314: کسى که نمى‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خوددارى کند در صورتى که ممکن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد باید به مقدار

مسئله 315: کسى که نمى‌تواند از بیرون آمدن بول و غائط خوددارى کند، بعد از آن که مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایى را که در وقت مرض مطابق

مسئله 300: اگر شک کند که وضوى او باطل شده یا نه بنا مى‌گذارد که وضوى او باقى است ولى اگر بعد از بول استبراء نکرده و وضو گرفته باشد

مسئله 316: برای شش چیز باید وضو گرفت: اول برای نمازهای واجب غیر از نماز میت و شرط صحت نمازهای مستحب آن است که طهارت از حدث داشته باشد. دوم

مسئله 301: کسى که شک دارد وضو گرفته یا نه باید وضو بگیرد.

مسئله 317: مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به

مسئله 302: کسى که مى‌داند وضو گرفته و حدثى هم از او سرزده، مثلاً بول کرده، اگر نداند کدام جلوتر بوده، چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد، و

مسئله 318: جلوگیری بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست، ولی اگر مس نمودن آنان بی‌احترامی به قرآن باشد، باید از مس کردن آنان جلوگیری کنند.