احکام نماز: مسئله 1195
مسئله 1195: اگر در یکی از کارهای نافله شک کند، خواه رکن باشد یا غیر رکن، چنانچه محل آن نگذشته، باید به جا آورد و اگر محل آن گذشته، به
مسئله 1195: اگر در یکی از کارهای نافله شک کند، خواه رکن باشد یا غیر رکن، چنانچه محل آن نگذشته، باید به جا آورد و اگر محل آن گذشته، به
مسئله 1196: اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت یا بیشتر برود یا گمانش به دو رکعت یا کمتر برود، باید به همان گمان عمل کند، مثلاً
مسئله 1197: اگر در نماز نافله کاری کند که برای آن سجده سهو واجب میشود، یا یک سجده یا تشهد را فراموش نماید، لازم نیست بعد از نماز، سجده سهو
مسئله 1182: اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند چهار رکعت نماز خوانده ولی نداند به نیت ظهر خوانده یا به نیت عصر، باید چهار رکعت نماز
مسئله 1198: اگر شک کند که نماز مستحبی را خوانده یا نه، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طیار وقت معین نداشته باشد، بنا بگذارد که نخوانده است. همچنین است
مسئله 1167: شک هایی که نباید به آنها اعتنا کرد از این قرار است: اول شک در چیزی که محل به جا آوردن آن گذشته است، مثل آن که در
مسئله 1168: اگر در بین نماز شک کند که یکی از کارهای واجب آن را انجام داده یا نه، مثلاً شک کند که حمد خوانده یا نه، چنانچه مشغول کاری
مسئله 1169: اگر در بین خواندن آیهای شک کند که آیه پیش را خوانده یا نه یا وقتی آخر آیه را میخواند شک کند که اول آن را خوانده یا
مسئله 1170: اگر بعد از رکوع یا سجود شک کند که کارهای واجب آن مانند ذکر و آرام بودن بدن را انجام داده یا نه، باید به شک خود اعتنا
مسئله 1171: اگر در حالی که به سجده میرود شک کند که رکوع کرده یا نه، یا شک کند که بعد از رکوع ایستاده یا نه، به شک خود اعتنا
مسئله 1172: اگر در حال برخاستن شک کند که تشهد را به جا آورده یا نه، باید اعتنا نکند ولی اگر شک کند که سجده را به جا آورده یا
مسئله 1173: کسی که نشسته یا خوابیده نماز میخواند، اگر موقعی که «حمد» یا تسبیحات میخواند، شک کند که سجده یا تشهد را به جا آورده یا نه، باید به