احکام وضو

مسئله 320: اگر پیش از وقت نماز به قصد این که با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل کند صحیح است ونزدیک وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن

مسئله 321: کسی که یقین دارد وقت داخل شده اگر نیت وضوی واجب کند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوی او صحیح است.

مسئله 322: مستحب است انسان برای نماز میت و زیارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان علیهم‌السلام وضو بگیرد، و هم چنین برای همراه داشتن قرآن وخواندن

مسئله 323: هفت چیز وضو را باطل می‌کند: اول بول. دوم غائط. سوم باد معده و روده که از مخرج غائط خارج می‌شود. چهارم خوابی که به‌واسطه آن چشم نبیند

مسئله 300: اگر شک کند که وضوى او باطل شده یا نه بنا مى‌گذارد که وضوى او باقى است ولى اگر بعد از بول استبراء نکرده و وضو گرفته باشد

مسئله 316: برای شش چیز باید وضو گرفت: اول برای نمازهای واجب غیر از نماز میت و شرط صحت نمازهای مستحب آن است که طهارت از حدث داشته باشد. دوم

مسئله 301: کسى که شک دارد وضو گرفته یا نه باید وضو بگیرد.

مسئله 317: مس نمودن خط قرآن، یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای کسی که وضو ندارد حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به

مسئله 302: کسى که مى‌داند وضو گرفته و حدثى هم از او سرزده، مثلاً بول کرده، اگر نداند کدام جلوتر بوده، چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد، و

مسئله 318: جلوگیری بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست، ولی اگر مس نمودن آنان بی‌احترامی به قرآن باشد، باید از مس کردن آنان جلوگیری کنند.

مسئله 303: اگر بعد از نماز شک کند که وضو گرفته یا نه نماز او صحیح است، ولى باید براى نمازهاى بعد وضو بگیرد.

مسئله 319: کسی که وضو ندارد، حرام است اسم خداوند متعال را که به هر زبانی نوشته شده باشد مس نماید. یعنی جایی از بدن خود را به آن برساند.