استعمال عطر

مسئله ۱۹۹: از میوه‌های خوشبو از قبیل سیب و بِه اجتناب لازم نیست، وخوردن آنها و بوییدن آنها مانع ندارد، لکن احتیاط آن است که بوییدن را ترک کند.

مسئله ۲۰۰: اقوی حرمت گرفتن دماغ است از بوی بد، لکن فرار کردن از بوی بد به تُند رفتن عیب ندارد.

مسئله ۲۰۱: خرید و فروش عطریات اشکال ندارد لکن نباید آنها را برای امتحان بو کند یا استعمال کند.

مسئله ۲۰۲: کفاره استعمال بوی خوش اگر عمدی باشدیک گوسفند است بنابر احتیاط واجب، و اگر از روی فراموشی باشد کفاره ندارد.

مسئله ۲۰۳: مشهور آن است که استعمال خلوق کعبه و آن چیزی است که کعبه را به آن خوش بو می‌کنند حرام نیست، لکن چون معلوم نیست که خلوق چیست

مسئله ۲۰۴: اگر بوی خوش را مکرر استعمال کرد در وقت واحد بعید نیست یک گوسفند کفایت کند، لکن احتیاط در تعدد است، و اگر در اوقات متعدده استعمال کرد

پنجم – استعمال عطریات؛ از قبیل مشک وزعفران و کافور و عود و عنبر، بلکه مطلق عطر هر قسم که باشد. مسئله ۱۹۴: مالیدن عطر بر بدن و لباس جائز

مسئله ۱۹۵: خوردن چیزی که در آن چیزی است که بوی خوش می‌دهد مثل زعفران جائز نیست.

مسئله ۱۹۶: اگر به‌پوشیدن لباس یا خوردن غذائی که بویخوش می‌دهد اضطرار پیدا کند باید دماغ خود را بگیرد که بوی خوش به آن نرسد.

مسئله ۱۹۷: از گلها یا سبزیهائی که بوی خوش می‌دهد باید اجتناب کند، مگر بعضی انواع که صحرائی است، مثل «بومادران» و «درمنه» و «خزامی» که می‌گویند از خوشبوترین گلها

مسئله ۱۹۸: احتیاط آن است که از «دارچینی» و «زنجبیل» و «هل» و امثال آنها اجتناب کند اگر چه اقوی حرام نبودن آنها است.