بخش دوم: اعمال عمره تمتّع

دوازدهم – کشتن جانورانی که در بدن ساکن می‌شوند مثل شپش و کَیک و کنه که در بدن حیوان است، مگر آنکه موجب اذیت انسان یا موجب ضرر شوند. مسئله

مسئله 226: اگر از نگاه در آینه غرض دیگری غیر از زینت داشته باشد مانند نگاه کردن راننده جهت دیدن ماشین‌های پشت سری اشکال ندارد.

مسئله 242: جائز نیست نقل کردن آن‌را از مکانی که محفوظ است به جایی که از آن ساقط شود و بیفتد و احتیاط آن است که به محلی که در

نهم – پوشیدن موزه و چکمه و گیوه و جوراب و هر چه تمام روی پا را می‌گیرد. مسئله 227: این حکم اختصاص به مردان دارد و برای زن مانع

مسئله 243: احتیاط مستحب آن است که آن‌را از محلی به محل دیگر از بدن نقل ندهند اگر مکان اول محفوظ تر باشد.

مسئله 228: اگر مرد محتاج شود به پوشیدن چیزی که روی پا را می‌گیرد احتیاط واجب آن است که روی آن‌را و نیز پشت آن‌را شکاف دهد.

مسئله 244: بعید نیست که در کشتن یا انتقال دادن کفاره نباشد، لکن بنابر احتیاط واجب یک کف از طعام صدقه بدهد.

مسئله 229: پوشیدن آنچه روی پا را می‌گیرد بنابر احتیاط واجب یک گوسفند کفاره دارد.

سیزدهم – انگشتر به‌دست کردن به جهت زینت و اگر برای استحباب باشد مانع ندارد. مسئله 245: اگر انگشتر به دست کند نه برای زینت و نه برای استحباب مثل

دهم – فسوق مسئله 230: فسوق اختصاص به دروغ گفتن ندارد و مراد در این‌جا کذب حرام است و کذب در موارد استثنا مشمول عنوان فسوق نیست، بلکه فحش دادن

یازدهم – جدال است و آن گفتن «لا وَاللّه» و «بَلی وَاللّه» است. مسئله 231: آن که گفتن کلمه «لا» و کلمه «بلی» و در سایر لغات مرادف آن مثل

مسئله 232: قسم اگر به لفظ «اللّه» باشد یا مرادف آن مثل «خدا» در زبان فارسی جدال است، و اما قسم به‌غیر خدا به هر کس باشد ملحق به‌جدال نیست.