احکام روزه: مسئله 1637
مسئله 1637: اگر روزهدار به قدری تشنه شود که بترسد از تشنگی بمیرد میتواند به اندازهای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد ولی روزه او باطل میشود، واگر
مسئله 1637: اگر روزهدار به قدری تشنه شود که بترسد از تشنگی بمیرد میتواند به اندازهای که از مردن نجات پیدا کند آب بیاشامد ولی روزه او باطل میشود، واگر
مسئله 1622: اگر در ماه رمضان، پیش از ظهر کافر مسلمان شود و از اذان صبح تا آن وقت کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد نمیتواند روزه
مسئله 1638: جویدن غذا برای بچه یا پرنده و چشیدن غذا و مانند اینها که معمولاً به حلق نمیرسد، اگر چه اتفاقاً به حلق برسد، روزه را باطل نمیکند، ولی
مسئله 1623: اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود واز اذان صبح تا آن وقت کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد، باید نیت روزه کند،
مسئله 1639: انسان نمیتواند برای ضعف، روزه را بخورد، ولی اگر ضعف او بهقدری است که معمولاً نمیشود آن را تحمل کرد، خوردن روزه اشکال ندارد.
مسئله 1624: روزی را که انسان شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بگیرد، و اگر بخواهد روزه بگیرد نمیتواند نیت روزه رمضان کند ولی اگر
مسئله 1625: اگر روزی را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان به نیت روزه قضا یا روزه مستحبی و مانند آن روزه بگیرد ودر بین روز بفهمد
مسئله 1626: اگر در روزه واجب معینی مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد روزهاش باطل است، ولی چنانچه نیت کند که چیزی را که روزه را باطل میکند
مسئله 1627: در روزه واجبی که وقت آن معین نیست مثل روزه کفاره و روزه قضا، اگر قصد کند کاری که روزه را باطل میکند انجام دهد، یا مردد شود
مسئله 1628: نه چیز روزه را باطل میکند. اول خوردن و آشامیدن، دوم جماع، سوم استمناء، و استمناء آن است که انسان با خود کاری کند که منی از او
مسئله 1629: اگر روزهدار عمدا چیزی بخورد یا بیاشامد، روزه او باطل میشود، چه خوردن و آشامیدن آن چیز معمول باشد مثل نان و آب چه معمول نباشد مثل خاک
مسئله 1630: اگر موقعی که مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده، باید لقمه را از دهان بیرون آورد و چنانچه عمدا فرو برد روزهاش باطل است و به دستوری