فصل هفتم: تقصیر > احکام تقصیر: مسئله 512
مسئله 512: واجب است بعد از آن که سعی کرد تقصیر کند، یعنی قدری از ناخنها یا قدری از موی سر یا شارب یا ریش را بزند، و بهتر آن
رساله توضیح المسائل مناسک حج مطابق با فتاوی مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی
مسئله 512: واجب است بعد از آن که سعی کرد تقصیر کند، یعنی قدری از ناخنها یا قدری از موی سر یا شارب یا ریش را بزند، و بهتر آن
مسئله 498: زیاد کردن در سعی بر هفت مرتبه از روی عمد موجب باطل شدن آن است بهتفصیلی که در طواف گذشت.
مسئله 513: این عمل نیز از عبادات است و باید با نیت پاک و خالی از قصد غیر اطاعت خدا بیاورد و اگر ریا کند موجب باطل شدن عمرهاش میشود
مسئله 499: اگر از روی فراموشی زیاد کند بر سعی چه کمتر از یک مرتبه یا بیشتر سعی او صحیح است، و بهتر آن است که زائد را رها کند،
مسئله 484: احتیاط آن است که ابتداء کند از جزء اول صفا و ازآنجا شروع به سعی کند، و در صورتی که روی کوه برود و همان طور بنحو متعارف
مسئله 485: در سعی ما بین صفا و مروه جائز است سواره وبر روی محمل، چه در حال اختیار و چه با عذر لکن راه رفتن افضل است.
مسئله 486: طهارت از حدث وخبث و ستر عورت در سعی معتبر نیست گر چه احوط مراعات طهارت از حدث است.
مسئله 487: واجب است سعی را بعد از وطواف و نماز آن به جا آورد، و اگر عمدا پیش از آنها به جا آورد باید بعد از طواف و نماز
مسئله 488: اگر از روی فراموشی مقدم بدارد سعی را بر طواف اقوی آن است که آنرا اعاده کند و هم چنین است اگر از روی ندانستن مسأله مقدم بدارد.
مسئله 489: واجب است رفتن وبرگشتن از راه متعارف باشد، پس اگر از راه غیر متعارف به صفا برود یا به مروه سعیش باطل است.
مسئله 490: اگر بین صفا ومروه را دو طبقه یا چند طبقه کنند وتمام طبقات بین دو کوه باشد از هر طبقه جائز است سعی کند اگر چه احوط سعی
مسئله 476: اگر شخصی نتواست قرائت یا ذکرهای واجب را یاد بگیرد باید نماز را بههر ترتیبی که میتواند خودش به جا آورد و کافی است، و اگر ممکن است،