رساله توضیح المسائل

مسئله 949: احتیاط واجب آن است که تکبیره الاحرام نماز را به چیزی که پیش از آن می‌خواند، مثلاً به اقامه یا به دعایی که پیش از تکبیر می‌خواند نچسباند.

مسئله 935: اذان واقامه باید بعد از داخل شدن وقت نماز گفته شود و اگر عمدا یا از روی فراموشی پیش از وقت بگوید باطل است.

مسئله 950: اگر انسان بخواهد «اللّه‌ُ اَکْبَر» را به چیزی که بعد از آن می‌خواند مثلاً به «بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم» بچسباند، باید «ر» اکبر را پیش بدهد.

مسئله 920: بین جمله‌های اذان و اقامه باید خیلی فاصله نشود و اگر بین آنها بیشتر از معمول فاصله بیندازد، باید دوباره آن را از سر بگیرد.

مسئله 921: اگر در اذان واقامه صدا را در گلو بیندازد چنانچه غنا شود، یعنی به‌طور آوازه‌خوانی که در مجالس لهو و بازیگری معمول است اذان و اقامه را بگوید،

مسئله 922: در پنج نماز اذان ساقط می‌شود: اول نماز عصر روز جمعه. دوم نماز عصر روز عرفه که روز نهم ذی حجه است. سوم نماز عشای شب عید قربان،

مسئله 923: اگر برای نماز جماعتی اذان و اقامه گفته باشند، کسی که با آن جماعت نماز می‌خواند، نباید برای نماز خود اذان و اقامه بگوید.

مسئله 924: اگر برای خواندن نماز جماعت به مسجد رود و ببیند جماعت تمام شده تا وقتی که صف‌ها به‌هم نخورده و جمعیت متفرق نشده، نمی‌تواند برای نماز خود اذان

مسئله 925: در جایی که عده‌ای مشغول نماز جماعتند، یا نماز آنان تازه تمام شده و صف‌ها به‌هم نخورده است، اگر انسان بخواند فرادی یا با جماعت دیگری که برپا

مسئله 926: اگر در شرط دوم از شرط هایی که در مسأله پیش گفته شده شک کند، یعنی شک کند که نماز جماعت صحیح بوده یا نه، اذان واقامه از

مسئله 927: کسی که اذان و اقامه دیگری را می‌شنود، مستحب است هر قسمتی را که می‌شنود بگوید ولی از «حَیَّ عَلَی الصَّلاهِ» تا «حَیَّ عَلَی خَیْرِ الْعَمَل» را به

مسئله 928: کسی که اذان و اقامه دیگری را شنیده، چه با او گفته باشد یا نه، در صورتی که بین آن اذان و اقامه و نمازی که می‌خواهد بخواند