رساله توضیح المسائل

رساله توضیح المسائل حضرت آیت‌الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره)

مسئله 138: نوشتن قرآن با مرکب نجس اگر چه یک حرف آن باشد حرام است. و اگر نوشته شود باید آن را آب بکشند، یا به‌واسطه تراشیدن و مانند آن

مسئله 123: چیز نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است، و چیز پاک را اگر شک کند نجس شده یا نه، پاک است. و اگر هم

مسئله 139: دادن قرآن به کافر، در صورتی‌که هتک حرمت قرآن باشد، جایز نیست، و گرفتن قرآن از دست او واجب است، مگر آن‌که مقصود از دادن قرآن و یا

مسئله 124: اگر بداند یکی از دو ظرف یا دو لباسی که از هر دوی آنها استفاده می‌کند نجس شده و نداند کدام است باید از هر دو اجتناب کند،

مسئله 140: اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است – مثل کاغذی که اسم خدا یا پیغمبر یا امام بر آن نوشته شده – در مستراح بیفتد،

مسئله 125: اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد، چیز پاک نجس می‌شود.

مسئله 126: اگر چیز پاکی به چیز نجس برسد و انسان شک کند که هر دو یا یکی از آنها تر بوده یا نه، آن چیز پاک نجس نمی‌شود.

مسئله 111: شراب و هر چیزی که انسان را مست می‌کند، چنانچه به‌خودی خود روان باشد نجس است. و اگر مثل بنگ و حشیش روان نباشد اگر چه چیزی در

مسئله 112: الکل صنعتی را اگر انسان نداند از چیزی که مست کننده و روان است درست کرده‌اند پاک است، ولی اگر بداند، نجس است.

مسئله 113: اگر انگور و آب انگور به خودی خود جوش بیاید و یا آن‌که آن را بجوشانند، حرام ولی نجس نیست، مگر آن که معلوم شود که مست کننده

مسئله 114: خرما و مویز و کشمش و آب آنها اگر جوش بیایند، پاک و خوردن آنها حلال است، اگر چه احتیاط مستحب آن است که از آنها اجتناب کنند.

مسئله 115: فقاع که از جو گرفته می‌شود و به آن آبجو می‌گویند نجس‌است، ولی آبی که به دستور طبیب از جو می‌گیرند و به آن ماء الشعیر می‌گویند پاک