رساله توضیح المسائل

مسئله 3: مجتهدی که باید از او تقلید کرد از دو راه شناسایی می‌شود: اول: این‌که خود انسان اطمینان پیدا کند به اجتهاد و اعلمیت او، و این در صورتی

مسئله 4: اگر شناختن اعلم مشکل باشد بنا بر احتیاط واجب باید از کسی تقلید کند که گمان به اعلمیت او دارد، و اگر احتمال ضعیفی هم بدهد که کسی

مسئله 5: به‌دست آوردن فتوی یعنی دستور مجتهد چهار راه دارد؛ اول: شنیدن از خود مجتهد. دوم: شنیدن از دو نفر عادل که فتوای مجتهد را نقل کنند، سوم شنیدن

مسئله 6: تا انسان یقین نکند که فتوای مجتهد عوض شده است و یا آن‌که دو نفر مسأله‌دان عادل گواهی به عوض شدن فتوا نداده باشند، می‌تواند به آنچه در

مسئله 7: اگر مجتهد اعلم در مسأله‌ای فتوی دهد مقلد آن مجتهد یعنی کسی که از او تقلید می‌کند نمی‌تواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل کند، ولی

مسئله 8: اگر مجتهد اعلم بعد از آن‌که در مسأله‌ای فتوی داده احتیاط کند، – مثلاً بفرماید ظرف نجس را که یک مرتبه در آب کر بشویند پاک می‌شود، اگر

مسئله 9: تقلید از مجتهد میّت ابتداءً جایز نیست، ولی بقای بر تقلید مجتهدی که اعلم از مجتهد زنده بوده، بنا بر اقوی لازم است و فرقی نیست بین مسائلی

مسئله 10: اگر در مسأله‌ای به فتوای مجتهدی عمل کند و بعد از مردن او در همان مسأله به فتوای مجتهد زنده رفتار نماید، در صورت تساوی بین مجتهد میتی

مسئله 11: مسائلی را که انسان غالباً به آنها احتیاج دارد، واجب است یاد بگیرد.