فصل دوم: احرام

بیست و یکم – ناخن گرفتن. مسئله 312: جائز نیست بعض ناخن را هم بگیرد مگر آن که موجب آزار شود ، مثل آن که بعض آن افتاده باشد وبعض

مسئله 313: جائز نیست ناخن پا را هم بگیرد چنانچه جائز نیست ناخن دست را بگیرد.

مسئله 314: فرقی نیست بین آلات ناخن گیری قیچی باشد یا چاقو یا ناخن‌گیر، و احتیاط واجب آن است که ازاله‌ی ناخن نکند به هیچ وجه حتی به سوهان و

مسئله 315: اگر انگشت زیادی داشته باشد جایز نیست ناخن آن را بگیرد احتیاطا، و همچنین اگر دست زیادی داشته باشد احتیاط آن است که ناخن آن را نگیرد اگر

مسئله 316: اگر یک ناخن از دست یا پا بگیرد یک مد طعام باید کفاره بدهد، و برای هر ناخن دست تا به ده نرسیده باید یک مد طعام بدهد،

مسئله 317: اگر تمام ناخن دستها وپاها را در یک مجلس بگیرد یک گوسفند کفاره‌ی آن است.

مسئله 318: اگر ناخن دستها را تمام بگیرد در یک مجلس یا چند مجلس و در محل دیگر یا چند محل دیگر ناخن پاها را بگیرد دو گوسفند کفاره‌ی آن

مسئله 287: بعض رو در حکم تمام آن است ونباید آن‌را به‌پوشاند.

مسئله 303: در جائز نبودن سایه بالای سر قرار دادن فرق نیست بین سواره و پیاده.

مسئله 288: اگر دست‌های خود را روی صورت بگذارد مانع ندارد.

مسئله 304: کسانی که کشتی سوار می‌شوند در حال احرام زیر سقف آن نباید بروند، لکن در کنار دیوار کشتی که سایه است ظاهرا نشستن جایز است.

مسئله 289: اگر روی خود را برای خوابیدن روی بالش بگذارد مانع ندارد.