فصل چهارم: اعمال منی

مسئله 667: اگر کسی سر نتراشید وتقصیر نکرد در منی و از آنجا کوچ کرد باید مراجعت کند وعمل را انجام دهد، وفرقی نیست در این حکم بین کسی که

مسئله 668: اگر برای این شخص ممکن نشود برگشتن به منی هرجا که هست سر بتراشد یا تقصیر کند، وموی خود را بفرستد به منی در صورت امکان، ومستحب است

مسئله 669: جائز نیست طواف حج بکند قبل از تقصیر یا سرتراشی، و هم چنین سعی را جائز نیست جلو بیندازد.

مسئله 670: اگر قبل از سر تراشی یا تقصیر طواف وسعی کند از روی سهو یا جهل به حکم، باید برگردد وسر بتراشد یا تقصیر کند، وپس از آن طواف

مسئله 671: اگر از روی علم و عمد این‌کار را کرده باید علاوه بر اعاده طواف و نماز و سعی یک گوسفند ذبح کند.

مسئله 656: اگر خنثای مشکل از این سه طایفه باشد، واجب است هم تقصیر کند وهم سر بتراشد احتیاطا.

مسئله 657: احتیاط آن است که کسی که سر را می‌تراشد تمامش را بتراشد.

مسئله 658: در تقصیر کفایت می‌کند مقدار کمی از موی سر یا ریش یا شارب را چیدن به هر نحو و یا هر آلت که باشد، و یا ناخن گرفتن،

مسئله 659: سر تراشیدن و تقصیر چون از عبادات است باید با نیت خالص از ریاء و برای اطاعت خداوند باشد و بدون آن صحیح نیست، وآنچه باید به آن

مسئله 660: جائز است سر را خود انسان بتراشد یا به سلمانی بدهد، و هم چنین در تقصیر و باید خودش نیت کند، و بهتر آن است که سلمانی هم

مسئله 661: کسانی‌که سر تراشیدن بر آنها متعین است مثل اشخاصی که در مسأله اول ذکر شد، اگر سر آنها مو نداشته باشد باید تیغ را بکشند به‌سر آنها، و

مسئله 648: لازم نیست بعد از برگشتن به بلد خود در همان جا روزه بگیرد، پس اگر در جای دیگر قصد اقامت کرد می‌تواند بگیرد.