فصل چهارم: طواف

هفتم – آن که هفت شوط یعنی هفت دفعه دور بزند نه کمتر و نه زیادتر. مسئله 416: اگر از روی عمد، طواف کننده از اول قصد کند کمتر از

مسئله 432: اگر طواف را قطع کند و منافی به جا نیاورده باشد اگر بر گردد وتمام کند طوافش صحیح است.

مسئله 417: اگر در اثناء طواف از قصد هفت دور آوردن بر گردد به قصد زیادتر آوردن یا کمتر آوردن، از آنجا که این قصد را کرده وهر چه به

مسئله 433: اگر در بین طواف عذری برای اتمام آن پیدا شد مثل مرض یا حیض یا حدث بی اختیار پس اگر بعد از تمام شدن چهار دور بوده بعد

مسئله 418: اگر از اول قصد کند که هشت دور به جا آورد لکن قصدش آن باشد که هفت دور آن طواف واجب باشد و یک دور قدم زدن دور

مسئله 434: اگر شخصی که به خاطر مرض طواف را قطع کرده نتوانست بجا آورد تا آن که وقت تنگ شد اگر ممکن است او را حمل کنند و طواف

مسئله 419: اگر گمان کند که یک دور نیز مستحب است همان طور که هفت دور مستحب است و قصد کند که هفت دور واجب را بیاورد و یک دور

مسئله 435: اگر مشغول طواف است و وقت نماز واجب تنگ شود واجب است طواف را رها کند و نماز بخواند، پس اگر بعد از چهار دور رها کرد از

مسئله 420: اگر بعد از طواف واجب که هفت دوراست به خیال آن که یک دور نیز مستحبی جداگانه است هشت دور به جا آورد طوافش صحیح است.

مسئله 421: اگر کم کند از طواف واجب چه یک دور یا کمتر یا بیشتر از یک دور از روی عمد واجب است آن‌را اتمام کند ، و اگر نکند

مسئله 422: اگر بعد از کم کردن از طواف کاری کند که موالات فوت شود حکمش حکم قطع طواف است که می‌آید.

مسئله 423: اگر سهوا از طواف کم کند پس اگر تجاوز از نصف کرده باشد اقوی آن است که از همانجا تمام کند طواف را در صورتی که فعل کثیر