محرّمات

مسئله 196: اگر به‌پوشیدن لباس یا خوردن غذائی که بویخوش می‌دهد اضطرار پیدا کند باید دماغ خود را بگیرد که بوی خوش به آن نرسد.

مسئله 197: از گلها یا سبزیهائی که بوی خوش می‌دهد باید اجتناب کند، مگر بعضی انواع که صحرائی است، مثل «بومادران» و «درمنه» و «خزامی» که می‌گویند از خوشبوترین گلها

مسئله 198: احتیاط آن است که از «دارچینی» و «زنجبیل» و «هل» و امثال آنها اجتناب کند اگر چه اقوی حرام نبودن آنها است.

مسئله 199: از میوه‌های خوشبو از قبیل سیب و بِه اجتناب لازم نیست، وخوردن آنها و بوییدن آنها مانع ندارد، لکن احتیاط آن است که بوییدن را ترک کند.

مسئله 200: اقوی حرمت گرفتن دماغ است از بوی بد، لکن فرار کردن از بوی بد به تُند رفتن عیب ندارد.

مسئله 201: خرید و فروش عطریات اشکال ندارد لکن نباید آنها را برای امتحان بو کند یا استعمال کند.

مسئله 202: کفاره استعمال بوی خوش اگر عمدی باشدیک گوسفند است بنابر احتیاط واجب، و اگر از روی فراموشی باشد کفاره ندارد.

مسئله 172: اگر پرنده‌ای که نزد او است «پر» در نیاورده یا پر او را چیده‌اند واجب است آن‌را حفظ کند تا پر در آورد و آن را رها کند،

مسئله 173: هر شکاری که حرام است، جوجه و تخم آن نیز حرام است. بدان که در شکار احکام بسیاری است و چون محل حاجت چندان نیست از بیان آنها

دوم – جماع کردن با زن. چه زوجه‌اش باشد و چه غیر آن و بوسیدن، و دست بازی کردن، و نگاه به شهوت، بلکه هر نحو لذت و تمتعی بردن.

مسئله 175: اگر در عمره‌ی تمتع این عمل را از روی علم وعمد پس از سعی مرتکب شود کفاره بر او واجب می‌شود، وکفاره بنابر احتیاط واجب یک شتر است

مسئله 176: اگر در احرام حج این عمل را از روی علم وعمد بجا آورد اگر قبل از وقوف به عرفات بوده حج او فاسد است مسلماً، و اگر بعد