فصل چهارم: اعمال منی > ذبح: مسئله ۶۱۳
مسئله ۶۱۳: احتیاط آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند، یک قسمت را هدیه بدهند. و یک قسمت را صدقه بدهند، وقدری هم از ذبیحه بخورند و صدقه را
مسئله ۶۱۳: احتیاط آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند، یک قسمت را هدیه بدهند. و یک قسمت را صدقه بدهند، وقدری هم از ذبیحه بخورند و صدقه را
مسئله ۶۱۴: جائز است که ذبح را کسی دیگر به نیابت انجام دهد و نیت را نائب کند و بنابر احتیاط واجب خود شخص هم نیت کند.
مسئله ۶۱۵: احتیاط مستحب آن است که ذابح موءمن باشد.
مسئله ۶۱۶: در صورتی که قربانی بهدست غیر موءمن انجام گیرد کفایت میکند.
مسئله ۶۱۷: ذبح هم از عبادات است و در آن نیت خالص وقصد اطاعت خداوند لازم است.
مسئله ۶۱۸: احتیاط آن است که اگر احتمال نقص یا مرض در گوسفند بدهند آنرا معاینه کنند، اگر چه اقوی در احتمال آن که عیبی حادث شده باشد مثل آن
مسئله ۶۱۹: اگر بعد از ذبح کردن احتمال داد ناقص بودن یا نداشتن سایر شرایط را اعتناء نکند.
مسئله ۶۲۰: اگر به کسی نیابت داد برای خریداری کردن و ذبح و نایب انجام داد و بعد از آن شخص محرم احتمال داد که نایب به شرایط عمل نکرده
مسئله ۶۲۱: اگر کسی را نایب کرد برای خریداری وذبح، باید علم پیدا کند یا اطمینان به این که عمر کرده است، وگمان کفایت نمیکند.
مسئله ۶۲۲: اگر نایب عمدا بر خلاف دستور شرع در اوصاف ذبیحه یا در کشتن آن عمل کرد ضامن است و باید غرامت آن را بدهد، و باید دو مرتبه
مسئله ۶۲۳: اگر نایب از روی اشتباه یا جهل بر خلاف دستور عمل کند چه برای عمل اجرت گرفته باشد و چه نگرفته باشد، ضامن است و در هر صورت
مسئله ۶۰۸: اگر حیوانی را بهگمان چاقی ذبح کرد بعد معلوم شد لاغر است کافی است.