فصل چهارم: اعمال منی > ذبح: مسئله 621
مسئله 621: اگر کسی را نایب کرد برای خریداری وذبح، باید علم پیدا کند یا اطمینان به این که عمر کرده است، وگمان کفایت نمیکند.
مسئله 621: اگر کسی را نایب کرد برای خریداری وذبح، باید علم پیدا کند یا اطمینان به این که عمر کرده است، وگمان کفایت نمیکند.
مسئله 622: اگر نایب عمدا بر خلاف دستور شرع در اوصاف ذبیحه یا در کشتن آن عمل کرد ضامن است و باید غرامت آن را بدهد، و باید دو مرتبه
مسئله 623: اگر نایب از روی اشتباه یا جهل بر خلاف دستور عمل کند چه برای عمل اجرت گرفته باشد و چه نگرفته باشد، ضامن است و در هر صورت
مسئله 608: اگر حیوانی را بهگمان چاقی ذبح کرد بعد معلوم شد لاغر است کافی است.
مسئله 609: اگر حیوانی را بهگمان لاغری خرید وبه امید آن که چاق در آید برای اطاعت خدا رجاءا ذبح کرد و بعد معلوم شد چاق است کافی است.
مسئله 610: اگر احتمال نمیداد که حیوان چاق است یا احتمال میداد لکن از روی بی مبالاتی ذبح کرد نه به امید موافقت امر خداوند کافی نیست.
مسئله 611: اگر لاغری آن را اعتقاد داشت و به واسطهی جهل به مسأله برای اطاعت خداوند ذبح کرد بعد معلوم شد چاق است کفایت میکند.
مسئله 612: اگر ناقص بودن را اعتقاد داشت و به واسطهی جهلبه مسأله برای اطاعت خدواند ذبح کرد و بعد معلوم شد صحیح است ظاهرا کافی باشد.
مسئله 613: احتیاط آن است که ذبیحه را سه قسمت کنند، یک قسمت را هدیه بدهند. و یک قسمت را صدقه بدهند، وقدری هم از ذبیحه بخورند و صدقه را
مسئله 614: جائز است که ذبح را کسی دیگر به نیابت انجام دهد و نیت را نائب کند و بنابر احتیاط واجب خود شخص هم نیت کند.
مسئله 615: احتیاط مستحب آن است که ذابح موءمن باشد.
مسئله 616: در صورتی که قربانی بهدست غیر موءمن انجام گیرد کفایت میکند.