واجبات سعی

مسئله ۵۰۵: اگر شک کند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصیر اعتناء نکند، و اگر شک کند بعد از آن که از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا

مسئله ۵۰۶: اگر بعد از فارغ شدن از سعی یا از هر دوری شک در درست آوردن آن کند اعتناء نکند و سعیش صحیح است، و همین طور اگر در

مسئله ۵۰۷: اگر در مروه شک کند که هفت دفعه رفت و آمد کرده یا زیادتر مثل این که شک کند بین هفت و نه اعتناء نکند، و اگر قبل

مسئله ۵۰۸: اگر طواف را در روزی به جا آورد و روز بعد شک کرد که سعی کرده است یا نه بعید نیست بنا گذاری بر آوردن، اگر عالم به

مسئله ۵۰۹: کسی که می‌دانسته باید هفت مرتبه بین صفا و مروه سعی کند وبا همین نیت از صفا شروع کرده ولی رفت وبرگشت را یک مرتبه حساب کرده و

مسئله ۵۱۰: کسی که بعد از ظهر، طواف و نماز را به جا می‌آورد و سعی را شب انجام می‌دهد اگر بدون تأخیر عرفی، سعی در شب واقع شود مانع

مسئله ۴۹۵: جائز نیست تأخیر انداختن تا فردا بدون عذر از قبیل مرض.

مسئله ۵۱۱: سعی در طبقه فوقانی اگر محرز نیست که بین صفاو مروه است، جایز نیست.

مسئله ۴۹۶: سعی از عبادات است و باید آن‌را با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.

مسئله ۴۹۷: سعی مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روی عمد یا سهو چنان است که در طواف گذشت.

مسئله ۴۹۸: زیاد کردن در سعی بر هفت مرتبه از روی عمد موجب باطل شدن آن است به‌تفصیلی که در طواف گذشت.

مسئله ۴۹۹: اگر از روی فراموشی زیاد کند بر سعی چه کمتر از یک مرتبه یا بیشتر سعی او صحیح است، و بهتر آن است که زائد را رها کند،