فصل چهارم: طواف > واجبات طواف: مسئله 372
مسئله 372: اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضوء آنرا به جا آورده یا نه یا شک کند با غسل آنرا به جا آورد یا نه
مسئله 372: اگر بعد از تمام شدن طواف شک کند که با وضوء آنرا به جا آورده یا نه یا شک کند با غسل آنرا به جا آورد یا نه
مسئله 373: اگر در اثناء طواف شک کند که وضوء داشته یا نه پس اگر بعد از تمامی دور چهارم است طواف را رها کند ووضوء بگیرد و از همانجا
مسئله 358: کفایت میکند در صحیح بودن عمل آن که برای خدا بیاورد یا برای اطاعت امر خدا یا برای ترس از جهنم یا برایرسیدن به بهشت وثواب.
مسئله 374: در تمام صورتهایی که در شک گفتهشد که بنابر طهارت بگذارد یا طوافش صحیح است بهتر آن است که تجدید وضوء کند ورجاءاً غسل به جا آورد، چون
مسئله 359: اگر در عملی که برای خدا میآورد رضای دیگری را هم شرکت دهد و خالص برای خدا نباشد عمل باطل است.
مسئله 375: اگر در اثناء طواف شک کند که غسل کرده است از جنابت یا حیض یا نفاس یا نه باید فوراً از مسجد الحرام بیرونبرود، پس اگر شوط چهارم
دوم – آن است که طاهر باشد از حدث اکبر؛ مثل جنابت و حیض و نفاس و از حدث اصغر یعنی باید با وضوء باشد. مسئله 360: طهارت از حدث
مسئله 376: اگر آب و چیزی که به آن جایز است تیمم کند موجود نباشد حکم آن حکم غیر متمکن از طواف است، پس با مأیوس بودن از پیدا شدن
مسئله 361: طهارت از حدث اکبر واصغر در طواف مستحبی شرط نیست، لکن کسی که جنب یا حائض است جایز نیست در مسجد الحرام وارد شود، ولی اگر غفلتا یا
سوم – طهارت بدن ولباس است از نجاست. مسئله 377: احتیاط واجب آن است که از نجاساتی که در نماز عفو شده – مثل خون کمتر از درهم وجامه ای
مسئله 362: طواف – یعنی هفت دور اطراف خانه کعبه گردیدن – مستحب است، و بلکه هر چه شخص بتواند طواف کند خوب است. و در این طواف طهارت شرط
مسئله 363: اگر شخصی که حدث اکبر یا اصغر داشته طواف کند باطل است، چه از روی عمد باشد یا از روی غفلت یا نسیان یا ندانستن مسأله باشد.