احکام نماز: مسئله 807
مسئله 807: کسی که در پاک بودن بدن یا لباس خود شک دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن یا لباسش نجس بوده، نماز او صحیح
مسئله 807: کسی که در پاک بودن بدن یا لباس خود شک دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد که بدن یا لباسش نجس بوده، نماز او صحیح
مسئله 808: اگر لباس را آب بکشد و یقین کند که پاک شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاک نشده بوده است، بنا بر
مسئله 809: اگر خونی در بدن یا لباس خود ببیند و یقین کند که از خونهای نجس نیست، مثلاً یقین کند که خون پشه است، چنانچه بعد از نماز بفهمد
مسئله 810: هر گاه یقین کند خونی که در بدن یا لباس او است خون نجسی است که نماز با آن صحیح است، مثلاً یقین کند خون زخم و دمل
مسئله 811: اگر نجس بودن چیزی را فراموش کند و بدن یا لباسش با رطوبت به آن برسد ودر حال فراموشی نماز بخواند و بعد از نماز یادش بیاید، نماز
مسئله 812: کسی که یک لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه آب کشیدن یکی از آنها آب داشته باشد، چنانچه بتواند لباسش را بیرون آورد،
مسئله 813: کسی که غیر از لباس نجس، لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمیدهد که لباس پاک پیدا کند، باید نماز را به دستوری که برای
مسئله 798: لباس نمازگزار شش شرط دارد: اول آن که پاک باشد. دوم آن که مباح باشد. سوم آن که از اجزای مردار نباشد. چهارم آن که از حیوان حرام
مسئله 814: کسی که دو لباس دارد، اگر بداند یکی از آنها نجس است و نتواند آنها را آب بکشد و نداند کدام یک از آنهاست، چنانچه وقت دارد باید
مسئله 783: کسی که گمان به قبله دارد، اگر بتواند گمان قویتری پیدا کند نمیتواند بگمان خود عمل نماید، مثلاً اگر میهمان از گفته صاحب خانه گمان به قبله پیدا
مسئله 784: اگر برای پیدا کردن قبله وسیلهای ندارد، یا با این که کوشش کرده، گمانش به طرفی نمیرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد باید چهار نماز به چهار طرف
مسئله 785: اگر یقین یا گمان کند که قبله در یکی از دو طرف است، باید به هر دو طرف نماز بخواند؛ ولی احتیاط مستحب آن است که در صورت