بخش سوم: اعمال حجّ تمتّع

مسئله 614: جائز است که ذبح را کسی دیگر به نیابت انجام دهد و نیت را نائب کند و بنابر احتیاط واجب خود شخص هم نیت کند.

مسئله 615: احتیاط مستحب آن است که ذابح موءمن باشد.

مسئله 616: در صورتی که قربانی به‌دست غیر موءمن انجام گیرد کفایت می‌کند.

مسئله 617: ذبح هم از عبادات است و در آن نیت خالص وقصد اطاعت خداوند لازم است.

مسئله 602: یک گوسفند، کمتر چیزی است که کافی است برای ذبح، لکن هر چه بیشتر ذبح کند افضل است و در روایت است که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم صد شتر

مسئله 603: اگر هدی یافت نشود قیمت آن را پیش شخصی امینی بگذارد که در بقیه‌ی ذی الحجه بگیرد و در منی ذبح کند، و اگر در این سال ممکن

مسئله 590: مستحب است بلکه موافق احتیاط است که اگر بشود مریض را حمل کنند و ببرند نزد جمره و در حضور او سنگ بیندازند .

مسئله 604: اگر هدی ناقص یافت شود (از غیر جهت خصی بودن که گذشت) احتیاط واجب آن است که آن‌را ذبح کند ویک هدی تام هم در بقیه‌ی ذی الحجه،

مسئله 591: اگر مریض خوب شد و بی‌هوش به‌هوش آمد بعد از آن که نایب سنگها را انداخت لازم نیست خودش اعاده کند، و اگر در بین سنگ انداختن خوب

مسئله 605: احتیاط واجب آن است که ذبح هدی را از روز عید تأخیر نیندازد.

مسئله 592: کسانی که عذر دارند از این که روز رمی کنند می‌توانند شب عمل کنند، هر وقت شب که باشد.

مسئله 606: اگر به واسطه‌ی عذری مثل فراموشی یا غیر آنذبح را در روز عید نکرد احتیاط واجب آن است که در ایام «تشریق» ذبح کند، و اگر نشد در