تلبیه

دوم – تلبیه یعنی لبیک گفتن وصورت آن بنابر اصح آن است که بگوید: «لَبَّیْکَ اللَّهُمَّ لَبَّیْکَ لَبَّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیْکَ». و به این مقدار اگر اکتفا کند محرم

مسئله 133: واجب است صحیح گفتن قدر واجب از لبیک را که گذشت، همان طور که صحیح گفتن تکبیره الاحرام در نماز واجب است.

مسئله 134: اگر تلبیه را بقدر واجب که ذکر شد، نداند باید آن‌را یاد بگیرد یا کسی او را در وقت گفتن تلقین کند، یعنی کلمه کلمه آن شخص بگوید

مسئله 135: اگر نتواند یاد بگیرد یا وقت یاد گرفتن نباشد و با تلقین هم نتواند بگوید احتیاط آن است که بهر نحو که می‌تواند بگوید، و ترجمه‌اش را هم

مسئله 136: اگر لبیک گفتن را فراموش کرد یا به واسطه‌یندانستن حکم نگفت، واجب است برگردد به میقات در صورت امکان واحرام ببندد ولبیک بگوید، و اگر نتواند برگردد همان‌جا

مسئله 137: اگر کسی لبیک واجب را نگفت چه به واسطه‌ی عذری وچه بدون عذر چیزهائی که بر محرم حرام است بر او حرام نمی‌شود، و اگر آنچه در احرام

مسئله 138: اگر بعد از گفتن لبیک واجب در میقات فراموش کند که نیت عمره‌ی تمتع کرده یا نیت حج تمتع، بنا بگذارد که نیت عمره‌ی تمتع کرده، و عمره‌ی

مسئله 139: جائز نیست لبیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد، و اگر تأخیر انداخت باید به دستوری که در مسأله (111) که بعد از بیان مواقیت ذکر شد، عمل

مسئله 140: واجب در لبیک بیش از یک مرتبه نیست، ولی مستحب است تکرار آن و زیاد گفتن آن هر چه می‌تواند، و برای هفتاد مرتبه گفتن ثواب زیادی ذکر

مسئله 141: احتیاط واجب آن است که کسی که برای عمره‌ی تمتع محرم شد در وقتی که خانه‌های مکه پیدا می‌شود لبیک را ترک کند و دیگر لبیک نگوید، ومراد