احکام نماز: مسئله 1312
مسئله 1312: کسی که شغلش مسافرت است اگر ده روز یا بیشتر در وطن خود بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند،
رساله توضیح المسائل حضرت آیتالله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره)
مسئله 1312: کسی که شغلش مسافرت است اگر ده روز یا بیشتر در وطن خود بماند، چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد، چه بدون قصد بماند،
مسئله 1313: کسی که شغلش مسافرت است، اگر در غیر وطن خود ده روز بماند، در سفر اولی که بعد از ده روز میرود، اگر از اوّل قصد ماندن ده
مسئله 1314: کسی که شغلش مسافرت است، اگر شک کند که در وطن خود یا جای دیگر ده روز مانده یا نه، باید نماز را تمام بخواند.
مسئله 1315: کسی که در شهرها سیاحت میکند وبرای خود وطنی اختیار نکرده، باید نماز را تمام بخواند.
مسئله 1316: کسی که شغلش مسافرت نیست، اگر مثلاً درشهری یا در دهی جنسی دارد که برای حمل آن مسافرتهای پی در پی میکند، باید نماز را شکسته بخواند.
مسئله 1301: اگر برای لهو وخوش گذرانی به شکار رود، نمازش تمام است و چنانچه برای تهیه معاش به شکار رود، نمازش شکسته است و اگر برای کسب وزیاد کردن
مسئله 1317: کسی که از وطنش صرف نظر کرده و میخواهد وطن دیگری برای خود اختیار کند، اگر شغلش مسافرت نباشد، باید در مسافرت نماز را شکسته بخواند.
مسئله 1302: کسی که برای معصیت سفر کرده، موقعی که از سفر بر میگردد اگر توبه کرده است، در صورتی که برگشتن او به مقدار سفر شرعی یعنی هشت فرسخ
#شرط هشتم آن که به حد ترخص برسد، یعنی از وطنش بهقدری دور شود که دیوار شهر را نبیند وصدای اذان آن را نشنود ولی باید در هوا غبار یا
مسئله 1303: کسی که سفر او سفر معصیت است، اگر در بین راه از قصد معصیت برگردد، چنانچه باقیمانده راه هشت فرسخ باشد، یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود
مسئله 1319: مسافری که به وطنش برمیگردد، وقتی دیوار وطن خود را ببیند و صدای اذان آن را بشنود، باید نماز را تمام بخواند؛ ولی مسافری که میخواهد ده روز
مسئله 1304: کسی که برای معصیت سفر نکرده، اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود، باید نماز را تمام بخواند ولی نمازهایی را که