رساله توضیح المسائل

مسئله 241: اگر شک کند که پوست صورت از لای مو پیدا است یا نه، بنابر احتیاط واجب باید مو را بشوید و آب را به پوست هم برساند.

مسئله 257: اگر برای مسح رطوبتی در کف دست نمانده باشد، نمی‌تواند دست را با آب خارج تر کند، بلکه باید از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد و با آن

مسئله 242: شستن توی بینی و مقداری از لب و چشم که در وقت بستن دیده نمی‌شود واجب نیست، ولی برای آن که یقین کند از جاهایی که باید شسته

مسئله 258: اگر رطوبت کف دست فقط به اندازه مسح سر باشد، می‌تواند سر را با همان رطوبت مسح کند، و برای مسح پاها از اعضای دیگر وضو رطوبت بگیرد.

مسئله 243: باید صورت را از رستن‌گاه مو، و دست‌ها را از آرنج به پایین شست، و اگر از پایین به بالا بشوید، وضو باطل است.

مسئله 259: مسح کردن از روی جوراب و کفش باطل است، ولی اگر به‌واسطه سرمای شدید یا ترس از دزد و درنده و مانند این‌ها نتواند کفش یا جوراب را

مسئله 244: اگر دست را تر کند و به صورت و دست‌ها بکشد، چنانچه تری دست به‌قدری باشد که به‌واسطه کشیدن دست، آب کمی بر آنها جاری شود کافی است.

مسئله 260: اگر روی پا نجس باشد و نتواند برای مسح، آن را آب بکشد، باید تیمم نماید.

مسئله 245: بعد از شستن صورت باید دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشت‌ها بشوید.

مسئله 246: برای آن که یقین کند آرنج را کاملاً شسته، باید مقداری بالاتر از آرنج را هم بشوید.

مسئله 247: کسی که پیش از شستن صورت، دست های خود را تا مچ شسته، ودر موقع وضو باید تا سر انگشتان را بشوید و اگر فقط تا مچ را

مسئله 248: در وضو، شستن صورت و دست‌ها مرتبه اول واجب ومرتبه دوم جایز ومرتبه سوم و بیشتر از آن حرام می‌باشد. و اگر با یک مشت آب، تمام عضو