احکام نماز: مسئله 1204
مسئله 1204: کسی که نمیداند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است، باید احتیاط کند ودر هر مورد احتیاط، بهطور مخصوصی است
مسئله 1204: کسی که نمیداند گمانش به یک طرف بیشتر است یا هر دو طرف در نظر او مساوی است، باید احتیاط کند ودر هر مورد احتیاط، بهطور مخصوصی است
مسئله 1189: اگر انسان شک کند که کثیر الشک شده یا نه، باید به دستور شک عمل نماید. وکثیر الشک تا وقتی یقین نکند که به حال معمولی مردم برگشته
مسئله 1190: کسی که زیاد شک میکند، اگر شک کند رکنی را به جا آورده یا نه، و اعتنا نکند بعد یادش بیاید که آن را به جا نیاورده، چنانچه
مسئله 1191: کسی که زیاد شک میکند، اگر شک کند چیزی را که رکن نیست به جا آورده یا نه واعتنا نکند وبعد یادش بیاید که آن را به جا
مسئله 1192: اگر امام جماعت در شماره رکعتهای نماز شک کند، مثلاً شک کند که سه رکعت خوانده یا چهار رکعت، چنانچه مأموم یقین یا گمان داشته باشد که چهار
مسئله 1193: اگر در شماره رکعتهای نماز مستحبی شک کند، چنانچه طرف بیشتر شک نماز را باطل میکند، باید بنا را بر کمتر بگذارد، مثلاً اگر در نافله صبح شک
مسئله 1194: کم شدن رکن، بنابر احتیاط واجب، نافله را باطل میکند ولی زیاد شدن رکن، آن را باطل نمیکند، پس اگر یکی از کارهای نافله را فراموش کند و
مسئله 1195: اگر در یکی از کارهای نافله شک کند، خواه رکن باشد یا غیر رکن، چنانچه محل آن نگذشته، باید به جا آورد و اگر محل آن گذشته، به
مسئله 1196: اگر در نماز مستحبی دو رکعتی گمانش به سه رکعت یا بیشتر برود یا گمانش به دو رکعت یا کمتر برود، باید به همان گمان عمل کند، مثلاً
مسئله 1197: اگر در نماز نافله کاری کند که برای آن سجده سهو واجب میشود، یا یک سجده یا تشهد را فراموش نماید، لازم نیست بعد از نماز، سجده سهو
مسئله 1182: اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند چهار رکعت نماز خوانده ولی نداند به نیت ظهر خوانده یا به نیت عصر، باید چهار رکعت نماز
مسئله 1198: اگر شک کند که نماز مستحبی را خوانده یا نه، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طیار وقت معین نداشته باشد، بنا بگذارد که نخوانده است. همچنین است