فصل اوّل: میقات

مسئله 114: جایز نیست احرام را از میقات تأخیر بیندازد اختیارا، بلکه احتیاط واجب آن است که از محاذات میقات بدون احرام عبور نکند، اگر چه میقات دیگری بعد از

دوم – وادی عقیق است، که اوائل آن را «مسلخ» و اواسط آن‌را «غمره» و اواخر آن را «ذات عرق» می‌گویند که محل احرام عامه است، و آن میقات کسانی

سوم – قرن المنازل است، و آن میقات کسانی است که از راه طائف حج می‌روند.

چهارم – یلملم است، که اسم کوهی است، و آن میقات کسانی است که از راه یمن می‌روند. پنجم – جحفه است و آن میقات کسانی است که از راه

مسئله 102: اگر بینه‌ی شرعیه قائم شد، یعنی دو شاهد عادل شهادت دادند که فلان مکان میقات است، تفتیش و تحصیل علم لازم نیست، و اگر علم و بینه ممکن

مسئله 103: هر گاه از راهی برود که به هیچ یک از میقات‌هاعبورش نیفتد، باید از محاذات میقات احرام ببندد.

مسئله 104: اگر عبور او طوری است که محاذات با دو میقات پیدا می‌کند احتیاط واجب آن است که از جایی‌که اول، محاذات پیدا می‌کند احرام ببندد، و در محاذات

مسئله 96: بدان که محل احرام بستن برای عمره‌ی تمتع، که آن‌را میقات می‌نامند، مختلف می‌شود به اختلاف راه‌هائی که حجاج از آنها به‌طرف مکه می‌روند، و آن پنج محل

مسئله 97: جائز است در صورت ضرورت، احرام را از مسجد شجره تأخیر بیندازد تا میقات اهل شام.