فصل ششم: سعی

مسئله 505: اگر شک کند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصیر اعتناء نکند، و اگر شک کند بعد از آن که از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا

مسئله 506: اگر بعد از فارغ شدن از سعی یا از هر دوری شک در درست آوردن آن کند اعتناء نکند و سعیش صحیح است، و همین طور اگر در

مسئله 507: اگر در مروه شک کند که هفت دفعه رفت و آمد کرده یا زیادتر مثل این که شک کند بین هفت و نه اعتناء نکند، و اگر قبل

مسئله 508: اگر طواف را در روزی به جا آورد و روز بعد شک کرد که سعی کرده است یا نه بعید نیست بنا گذاری بر آوردن، اگر عالم به

مسئله 509: کسی که می‌دانسته باید هفت مرتبه بین صفا و مروه سعی کند وبا همین نیت از صفا شروع کرده ولی رفت وبرگشت را یک مرتبه حساب کرده و

مسئله 510: کسی که بعد از ظهر، طواف و نماز را به جا می‌آورد و سعی را شب انجام می‌دهد اگر بدون تأخیر عرفی، سعی در شب واقع شود مانع

مسئله 495: جائز نیست تأخیر انداختن تا فردا بدون عذر از قبیل مرض.

مسئله 511: سعی در طبقه فوقانی اگر محرز نیست که بین صفاو مروه است، جایز نیست.

مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آن‌را با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.

مستحب است بعد از فراغ از نماز طواف و پیش از سعی به نزد چاه زمزم رفته یک یا دو دلو آب بکشد و آن‌را بیاشامد و به سر و

مسئله 497: سعی مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روی عمد یا سهو چنان است که در طواف گذشت.

مسئله 498: زیاد کردن در سعی بر هفت مرتبه از روی عمد موجب باطل شدن آن است به‌تفصیلی که در طواف گذشت.