فصل هفتم: رمی جمرات سهگانه > واجبات رمی جمرات سه گانه: مسئله 739
مسئله 739: اگر بعد از آن که نایب عمل را به جا آورد عذر بر طرف شد آوردن خودش لازم نیست اگر چه احوط است.
مسئله 739: اگر بعد از آن که نایب عمل را به جا آورد عذر بر طرف شد آوردن خودش لازم نیست اگر چه احوط است.
مسئله 724: وقت انداختن سنگ از اول طلوع آفتاب تا غروب آفتاب روزی است که شب آنروز را بیتوته کرده است، و در شبجائز نیست به جا آورد.
مسئله 740: اگر شخص مریض مأیوس باشد از خوب شدن یا شخص معذور مأیوس باشد از رفع عذر، واجب است که نایب بگیرد ، و اگر مأیوس نیست میتواند نایب
مسئله 725: اگر کسی عذری داشته باشد از این که روز به جا آورد مثل شبان و مریض و علیل و کسی که ترس داشته باشد از چیزی مثل تزاحم
مسئله 741: اگر دیگران مأیوس باشند از رفع عذر معذور، لازم نیست از او اذن بگیرند اگر چه احوط است، و این احتیاط نباید ترک شود و اگر نتواند اذن
مسئله 726: واجب است ترتیب در سنگ انداختن به این که اول به جمره اولی و بعد از آن به جمره وسطی و بعد از آن به جمره عقبه سنگ
مسئله 742: اگر بعد از گذشتن روزی که واجب بوده در آن رمی کند شک کند که به جا آورده یا نه اعتناء نکند.
مسئله 727: اگر به ترتیبی که گفته شد به جا نیاورد باید دو باره آنچه که بر خلاف ترتیب کرده به جا آورد بهطوری که ترتیب حاصل شود، مثلاً اگر
مسئله 743: اگر بعد از انداختن شک کند که کیفیت آن صحیحبوده یا نه اعتناء نکند.
مسئله 728: در حکمی که در مسألهی هفتم ذکر شد فرق نیست میان آن که از روی علم و عمد خلاف ترتیب کند یا از روی سهو ونسیان یا از
مسئله 729: اگر کسی چهار سنگ به جمره اولی بیندازد و آنرا رها کند ومشغول جمره بعدی بشود کافی است، و لازم نیست تمام هفت سنگ مقدم باشد پس میتواند
مسئله 730: اگر کسی فراموش کند در یکی از روزها رمی کند واجب است روز بعد آنرا قضا کند، و اگر دو روز را فراموش کرد باید در روز بعد