2- معدن

مسئله ۱۸۷۸: گچ و آهک و گل سرشور و گل سرخ چون ممکن است معدنی حساب شوند چنانچه احتیاطاً خمس آنها را پیش از موءونه سال بدهند بسیار مطلوب است.

مسئله ۱۸۷۹: کسی که از معدن چیزی به‌دست می‌آورد، باید خمس آن را بدهد چه معدن روی زمین باشد، یا زیر آن، در زمینی باشد که ملک است، یا در

مسئله ۱۸۸۰: اگر نداند چیزی را که از معدن بیرون آورده به ۱۰۵ مثقال نقره سکه‌دار یا ۱۵ مثقال طلای سکه دار می‌رسد یا نه، بنابر احتیاط واجب باید به

مسئله ۱۸۸۱: اگر چند نفر چیزی از معدن بیرون آورند، چنانچه بعد از کم کردن مخارجی که برای آن کرده‌اند، اگر سهم هر کدام آنها به ۱۰۵ مثقال نقره سکه

مسئله ۱۸۸۲: اگر معدنی را که در ملک دیگری است بیرون آورد آنچه از آن به‌دست می‌آید، مال صاحب ملک است و چون صاحب ملک برای بیرون آوردن آن خرجی

مسئله ۱۸۷۵: اگر از معدن طلا، نقره، سرب، مس، آهن، نفت، ذغال سنگ، فیروزه، عقیق، زاج، نمک و معدن‌های دیگر چیزی به‌دست آورد در صورتی که به مقدار نصاب باشد،

مسئله ۱۸۷۶: نصاب معدن بنا بر احتیاط ۱۰۵ مثقال معمولی نقره سکه‌دار یا ۱۵ مثقال معمولی طلای سکه‌دار است، یعنی اگر قیمت چیزی را که از معدن بیرون آورده، بعد

مسئله ۱۸۷۷: استفاده‌ای که از معدن برده، اگر قیمت آن به ۱۰۵ مثقال نقره سکه‌دار یا ۱۵ مثقال طلای سکه‌دار نرسد، خمس آن در صورتی لازم است که به تنهایی