احکام طهارت

مسئله 121: نجاست هر چیز از سه راه ثابت می‌شود: اول آن که خود انسان یقین کند و یا اطمینان عرفی پیدا کند، چیزی نجس است، و اگر گمان داشته

مسئله 137: گذاشتن قرآن روی عین نجس مانند خون و مردار اگر چه آن عین نجس خشک باشد حرام است، وبرداشتن قرآن از روی آن واجب می‌باشد.

مسئله 122: اگر به واسطه ندانستن مسأله، نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند، مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه، باید مسأله را بپرسد، ولی

مسئله 138: نوشتن قرآن با مرکب نجس اگر چه یک حرف آن باشد حرام است. و اگر نوشته شود باید آن را آب بکشند، یا به‌واسطه تراشیدن و مانند آن

مسئله 123: چیز نجسی که انسان شک دارد پاک شده یا نه نجس است، و چیز پاک را اگر شک کند نجس شده یا نه، پاک است. و اگر هم

مسئله 139: دادن قرآن به کافر، در صورتی‌که هتک حرمت قرآن باشد، جایز نیست، و گرفتن قرآن از دست او واجب است، مگر آن‌که مقصود از دادن قرآن و یا

مسئله 124: اگر بداند یکی از دو ظرف یا دو لباسی که از هر دوی آنها استفاده می‌کند نجس شده و نداند کدام است باید از هر دو اجتناب کند،

مسئله 140: اگر ورق قرآن یا چیزی که احترام آن لازم است – مثل کاغذی که اسم خدا یا پیغمبر یا امام بر آن نوشته شده – در مستراح بیفتد،

مسئله 125: اگر چیز پاک به چیز نجس برسد و هر دو یا یکی از آنها به طوری تر باشد که تری یکی به دیگری برسد، چیز پاک نجس می‌شود.

مسئله 126: اگر چیز پاکی به چیز نجس برسد و انسان شک کند که هر دو یا یکی از آنها تر بوده یا نه، آن چیز پاک نجس نمی‌شود.

مسئله 127: دو چیزی که انسان نمی‌داند کدام پاک وکدام نجس است اگر چیز پاکی با رطوبت به یکی از آنها برسد نجس نمی‌شود، ولی اگر یکی از آنها قبلاً

مسئله 128: زمین و پارچه و مانند این‌ها اگر رطوبت داشته باشد، هر قسمتی که نجاست به آن برسد نجس می‌شود و جاهای دیگر آن پاک است و همچنین است