احکام نماز: مسئله 956
مسئله 956: اگر انسان شک کند که تکبیره الاحرام را گفته یا نه، چنانچه مشغول خواندن چیزی شده، اگر چه آن چیز مستحب باشد مثل استعاذه قبل از قرائت، به
مسئله 956: اگر انسان شک کند که تکبیره الاحرام را گفته یا نه، چنانچه مشغول خواندن چیزی شده، اگر چه آن چیز مستحب باشد مثل استعاذه قبل از قرائت، به
مسئله 957: اگر بعد از گفتن تکبیره الاحرام شک کند که آن را صحیح گفته یا نه، باید به شک خود اعتنا نکند.
مسئله 954: مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید «یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ وَ قَدْ أَمَرْتَ الْمُحْسِنَ أَنْ یَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِیءِ وَ أَنْتَ الْمُحْسِنُ وَ أَنَا الْمُسِیءُ فَبِحَقِّ مُحَمَّدٍ
مسئله 955: مستحب است موقع گفتن تکبیر اول نماز و تکبیرهای بین نماز، دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
مسئله 948: گفتن «اللّهُ اَکْبَر» در اول هر نماز واجب و رکن است وباید حروف «اللّه» و حروف «اکبر» و دو کلمه «اللّهُ اَکْبَر» را پشت سرهم بگوید و نیز
مسئله 949: احتیاط واجب آن است که تکبیره الاحرام نماز را به چیزی که پیش از آن میخواند، مثلاً به اقامه یا به دعایی که پیش از تکبیر میخواند نچسباند.
مسئله 950: اگر انسان بخواهد «اللّهُ اَکْبَر» را به چیزی که بعد از آن میخواند مثلاً به «بسم اللّه الرحمن الرحیم» بچسباند، باید «ر» اکبر را پیش بدهد.
مسئله 951: موقع گفتن تکبیره الاحرام باید بدن آرام باشد واگر عمدا در حالی که بدنش حرکت دارد، تکبیره الاحرام را بگوید باطل است، و چنانچه سهوا حرکت کند، بنابر
مسئله 952: تکبیر و حمد و سوره و ذکر و دعا را باید طوری بخواند که خودش بشنود و اگر به واسطه سنگینی یا کری گوش یا سر و صدای
مسئله 953: کسی که لال است یا زبان او مرضی دارد که نمیتواند «اَللّهُ اَکْبَر» را درست بگوید، باید به هر طور که میتواند بگوید و اگر هیچ نمیتواند بگوید،