فصل دوم: احرام

مسئله 184: اگر مردی با زن خود که محرم است از روی اجبار جماع کند بر زن چیزی نیست، و مرد باید علاوه بر کفاره خود کفاره‌ی زن را هم

مسئله 169: پرندگان، جزء شکار صحرائی می‌باشند وملخ نیز در حکم شکار صحرائی است.

سوم – عقد کردن زن از برای خود یا غیر، چه آن غیر، احرام بسته باشد یا نبسته باشد و مُحِلّ باشد. مسئله 185: جایز نیست شخص محرم شاهد شود

مسئله 170: احتیاط واجب آن است که زنبور را نَکُشَد اگر قصد اذیت او را نداشته باشد.

مسئله 186: احتیاط مستحب آن است که شهادت ندهد بر عقد اگر چه شاهد عقد شده باشد، در حال محرم نبودن، اگر چه جائز بودن آن خالی از قوت نیست.

مسئله 171: نگاه داشتن صید حرام است اگر چه خودش مالک آن باشد.

مسئله 187: بنابر احتیاط واجب خواستگاری در حال احرام جائز نیست.

مسئله 172: اگر پرنده‌ای که نزد او است «پر» در نیاورده یا پر او را چیده‌اند واجب است آن‌را حفظ کند تا پر در آورد و آن را رها کند،

مسئله 173: هر شکاری که حرام است، جوجه و تخم آن نیز حرام است. بدان که در شکار احکام بسیاری است و چون محل حاجت چندان نیست از بیان آنها

دوم – جماع کردن با زن. چه زوجه‌اش باشد و چه غیر آن و بوسیدن، و دست بازی کردن، و نگاه به شهوت، بلکه هر نحو لذت و تمتعی بردن.

مسئله 175: اگر در عمره‌ی تمتع این عمل را از روی علم وعمد پس از سعی مرتکب شود کفاره بر او واجب می‌شود، وکفاره بنابر احتیاط واجب یک شتر است

مسئله 176: اگر در احرام حج این عمل را از روی علم وعمد بجا آورد اگر قبل از وقوف به عرفات بوده حج او فاسد است مسلماً، و اگر بعد