فصل دوم: وقوف به عرفات

مسئله 553: اگر سهوا کوچ کرد و بیرون رفت پس اگر یادش آمد باید مراجعت کند، و اگر مراجعت نکرد گناهکار است، و بنابر احتیاط کفاره دارد و اگر یادش

مسئله 554: اگر کسی از روی ندانستن مسأله، آنچه ذکر شد بکند حکم او حکم کسی است که سهوا کرده است.

مسئله 555: اگر کسی به واسطه‌ی عذری مثل فراموشی وتنگی وقت ومثل آن، از ظهر نهم تا غروب شرعی در عرفات نباشد وهیچ جزئی از زمان را درک نکند کافی

مسئله 556: اگر کسی که به واسطه‌ی عذر، روز نهم را وقوف نکرده وشب دهم را عمدا و بی‌عذر در عرفات وقوف نکند ظاهراً حج او باطل می‌شود اگر چه

مسئله 557: اگر کسی به واسطه‌ی فراموشی یا غفلت یا عذردیگر ترک کند وقوف به عرفات را در روز نهم که وقت اختیاری است و در شب دهم که وقت

در وقوف به عرفات چند چیز مستحب است: 1 – با طهارت بودن در حال وقوف. 2 – غسل نمودن وبهتر آن است که نزدیک ظهر باشد. 3 – آنچه

مسئله 548: بودن در مجموع بعد از ظهر تا مغرب گرچه واجب است چنانچه گذشت لکن تمام آن رکن نیست که حج به ترک آن باطل شود، پس اگر مقدار

مسئله 549: آنچه در وقوف رکن است مسمای وقوف است به این معنی که به قدری بماند که عرفا بگویند در عرفات توقف کرده است.

مسئله 550: اگر از روی عمد وعلم، وقوف رکنی را ترک کند یعنی در هیچ جزء از بعد از ظهر تا مغرب در عرفات نباشد حجش باطل است، و کفایت

مسئله 551: اگر کسی عمدا پیش از غروب شرعی از عرفات کوچ کند و از حدود عرفات بیرون رود و پس از آن نادم شود و برگردد و تا غروب

مسئله 552: اگر در فرض سابق مراجعت نکرد کفاره آن یک شتر است که باید در راه خدا قربانی کند هرجا بخواهد، و احتیاط مستحب آن است که در مکه

مسئله 543: واجب است وقوف به عرفات – که محلی است معروف و محدود است بحدود معروفه – بقصد قربت و خالص مثل سایر عبادات.