فصل ششم: سعی > واجبات سعی: مسئله 496
مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آنرا با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.
مسئله 496: سعی از عبادات است و باید آنرا با نیت خالص برای فرمان خدای تعالی بیاورد.
مستحب است بعد از فراغ از نماز طواف و پیش از سعی به نزد چاه زمزم رفته یک یا دو دلو آب بکشد و آنرا بیاشامد و به سر و
مسئله 497: سعی مثل طواف رکن است و حکم ترک آن از روی عمد یا سهو چنان است که در طواف گذشت.
مسئله 498: زیاد کردن در سعی بر هفت مرتبه از روی عمد موجب باطل شدن آن است بهتفصیلی که در طواف گذشت.
مسئله 499: اگر از روی فراموشی زیاد کند بر سعی چه کمتر از یک مرتبه یا بیشتر سعی او صحیح است، و بهتر آن است که زائد را رها کند،
مسئله 500: اگر سعی را کم کند سهوا واجب است آنرا اتمام کند هر وقت یادش بیاید، و اگر به وطن خود مراجعت کرده و برای او مشقت ندارد باید
مسئله 501: اگر کمتر از یک مرتبه سعی کرد و بقیه را فراموش کرد بیاورد، احتیاط واجب آن است که سعی را از سر بگیرد، و اگر بعد از تمام
مسئله 502: باتمام کردن سعی حلال نمیشود بر او آنچه حرام شده بود به واسطه احرام.
مسئله 503: اگر فراموش کرد بعض سعی را در عمرهی تمتع پس به گمان این که أعمال عمره تمام شده از احرام خارج شد و بعد از آن نزدیکی با
مسئله 504: اگر فراموش کرد بعض سعی را در عمرهی تمتع و تقصیر کرد و بعد از آن نزدیکی با زنان کرد احتیاط واجب آن است که به دستور مسأله
مسئله 505: اگر شک کند در عدد رفت وآمدها بعد از تقصیر اعتناء نکند، و اگر شک کند بعد از آن که از عمل فارغ شد ومنصرف شد چون بنا
مسئله 506: اگر بعد از فارغ شدن از سعی یا از هر دوری شک در درست آوردن آن کند اعتناء نکند و سعیش صحیح است، و همین طور اگر در