اخلاق ربانی

بحث ما راجع‌به رذیلۀ نفاق بود؛ به معنای دوگانگی، همراه و بر محور پنهان‌کاری و نشأت گرفته از خُدعه، فریب و نیرنگ. در گذشته مطرح شد: نفاق -در اصطلاح- به […]

بحث ما راجع‌به رذیلۀ نفاق بود؛ به معنای دوگانگی بر محور پنهان‌کاری و نشأت گرفته از نیرنگ و خدعه. به اصطلاح علمای اخلاق و اهل معرفت، به معنای مخالفت سرّ

بحث ما راجع‌به رذیلۀ نفاق بود. گفته شد: نفاق در مفهوم عامّش به معنای دوگانگی بر محور پنهان‌کاری است، که از خُدعه و نیرنگ نشأت گرفته است. تمام جملات این

«الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُمْ مِنْ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمُنْکَرِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَیَقْبِضُونَ أَیْدِیَهُمْ نَسُوا اللَّهَ فَنَسِیَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِینَ هُمُ الْفَاسِقُونَ‌»[1] بحث ما راجع به نفاق است و به این نکته اشاره