حق و باطل

انصاف مردم، شناسایی حقّ و اظهار آن چندین مسئله دربارۀ حقّ و باطل باقی مانده است که باید در ادامۀ این جلسات به آن‌ها بپردازیم. یکی از آن مطالب که […]

عرض کردیم که وقتی عقل، حقّ را شناسایی کرد، در پذیرش عقلی مشکلی نیست. عمده در پذیرش قلبی است که اگر قلب بپذیرد، آنجا است که در بیرون اثر می‌گذارد

مروری بر مباحث گذشته بعد از آنکه انسان از نظر درونی، نسبت‌به حقّ «پذیرش» پیدا کرد، جنبۀ بیرونی و مسئلۀ ظهور و بروز این پذیرش، از نظر زبانی و عملی

غنی بودن فرهنگ اسلامی بحث ما راجع‌به قیام امام‌حسین (سلام‌الله علیه) بود و گفتیم: محور این حرکت، حقّ بود. در ضمن این بحث، مسئلۀ شناسایی حقّ مطرح شد. جلسۀ گذشته

پیش‌دستی امام (سلام‌الله علیه) در برابر حربه‌های دشمن حرکت امام‌حسین (سلام‌الله علیه) در حقیقت مظهر برخورد حقّ با باطل بود. حضرت از همان اوّل این بحث را پیش کشیده و

مروری بر مباحث گذشته بحث راجع به شناسایی حقّ بود. عرض کردم: اگر انسان حقّ را از نظر فطری شناسایی کند، قطعاً آن را می‌پذیرد. پذیرش حقّ، هیچ زحمت و

جلسۀ گذشته عرض کردم که در روایات متعدّد دو اثر بارز نسبت‌به «حقّ و باطل» مطرح شده و این آثار در ارتباط با «نفس» است؛ آن‌هم نه همۀ نفوس، بلکه

مروری بر مباحث گذشته در جلسۀ گذشته عرض کردم: حقّ، اطلاقات گوناگون دارد و تشخیص آن چیز که حقّ بوده و درست و سزاوار است، به‌وسیلۀ «عقل سلیم» و «نقل

بحث ما راجع‌به قیام امام‌حسین (سلام‌الله علیه) بود که عرض کردم ابعاد گوناگون دارد و یک بُعدش عبارت از این بود که حضرت برای وصول به حقّ و هم‌چنین به‌پا

أعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ وَ الْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ لَعْنَهُ اللهِ عَلَی أعْدَائِهِم أجْمَعِینَ ﴿وَلاٰ تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباٰطِلِ