مناجات، آداب خلوت با خدا

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:

بی‌تردید گم‌شدۀ انسان معاصر برقراری ارتباط درست و بر اساس آموزه‌های دینی با خالق است. مطلبی که خلأ وجودی آن باعث انحراف بسیاری از انسان ها شده است. آنچه امروز از مفهوم مناجات با خداوند در ذهن مردم نقش بسته با حقیقت آن فاصله دارد. نیاز تبیین جایگاه مناجات، از همین جهت بیشتر از پیش روشن می‌شود.

مطالبی که در این کتاب مطالعه خواهید کرد، بررسی همه‌ جانبۀ مناجات با خداوند در معارف اسلامی به کلام حضرت‌آیت‌الله‌العظمی ‌حاج‌آقامجتبی‌تهرانی (رحمه الله علیه) است. این بیانات در ماه مبارک رمضان سال 1426 ه.ق مصادف با سال 1384 ه.ش ایراد گردیده است.

سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:

فراغت چه تاثیری در مناجات دارد؟

فراغت قلب یعنی چه؟

نقش حضور قلب چیست؟

چرا باید پیش از درخواست خدا را حمد کرد؟

حمد و ثنا چگونه باشد؟

شهود تجلیات خداوند چه جایگاهی در مناجات دارد؟

اولیای خدا در ارتباط با خدا چگونه بودند؟

فرق مناجات با ندا چیست؟

چگونه از مناجات لذت ببریم؟

نقش اخلاص در عبادت چیست؟

غنای قلب چطور حاصل می‌شود؟

تخلیه دل از تعلقات چرا مهم است؟

خوف در عبادت چیست؟

چطور انسان رنگ خدا می‌گیرد؟

خدا چگونه پاسخ مناجات را می‌دهد؟

غفلت از ذکر خدا چه تبعاتی دارد؟

ذکر مسبوق به تذکر چیست و چه آثاری دارد؟

اقسام ذکر چیست؟

ذکر چه تاثیری بر شئون وجودی انسان می‌گذارد؟

مراتب ذکر خدا کدام است؟

ذکر چه اثری بر ذاکر می‌گذارد؟

کلیدواژه‌ها:

مناجات/ نجوا/ ندا/ عبادت/ خلوت/ فراغت وقت/ فراغت قلب/ بی‌نیازی از غیرخدا/ حضور قلب/ حمد/ درخواست/ ثنا/ کمال/ نقص/ توفیق/ دعا/ عرفان/ تجلیات افعالی/ شهود/ فنا/ لذت/ رازگویی/ اخلاص/ قرآن صاعد/ قرآن نازل/ شهود عیانی/ شهود فنایی/ انعطاف رب/ طلب بی‌نهایت/ فوز عظیم/ غنای مطلق/ غنای نسبی/ تخلیه دل/ فقر/ غنی/ خوف/ نیاز/ رنگ خدا/ قرب/ عزت/ محبوب/ کرامت الهی/ حقیقت عبادت/ تطهیر/ سعادت/ تذکر/ ذکر/ قساوت قلب/ شقاوت/ احسان/حجاب/ عفو/ معصیت/ شئون وجودی/ ترفیع/ حکم الهی/ تقوای سیاسی/ ذاکر/ ادب/ اصلاح نفس/ سلامت نفس/ مرزشکنی/ عمران/ غفلت/ نسیان

یک جمله از کتاب:

بچه‌ای یا بزرگی خواب است. می‌خواهیم با یک آهنگ یا حرکتی بیدارش کنیم. اهل معرفت می‌گویند: در آن لطف است که ذکر می‌گوید. به زبان نسبت می‌دهند که این آهنگ که از تو بیرون می‌آید، از طریق سمع به درون تو بر‌می‌گردد؛ شاید با این صدا خودت را از خواب غفلت بیدار کنی. همآن طور که نشسته‌ای به تو گفتند: آقا جان! شما بیکار که نشسته‌ای، صد دفعه «لااله الاالله» بگو. به زبان خود بگو. شاید یکی از این‌ها دل را از خواب غفلت بیدار کند؛ یعنی در عین حال لطافت و اسرار است که برگردد. ابتدا از درونش می‌گویند. دلی که با خدا باشد، منشأ آن می‌شود و از آنجا سرچشمه می‌گیرد که به زبان می‌آید، بر‌می‌گردد و تعلّق به خدا را تشدید می‌کند.