هنگامه مرگ

یکی از مباحث عالمانه و عمیقی که حضرت‌آیت‌الله‌العظمی‌حاج‌آقامجتبی‌تهرانی (رحمه الله علیه)  طیّ ۲۲۴جلسه مورد بحث قرار دادند، موضوع « نقش اعمال از مرگ تا قیامت» است. مبحثی که با توجه به جامعیّت ابعادش در نوع خود کم‌نظیر می‌باشد. موضوع معاد و قیامت از موضوعات اساسی است که توجه عمیق به آن،  بازسازی و اصلاح بسیاری از کژی‌های فرد و جامعه را در پی دارد.

سومین مباحث از این مجموعه «هنگامۀ مرگ» نام دارد. عموم مؤمنین علی‌رغم اعتقادات صحیح در دنیا گرفتار آلودگی‌هایی می‌شوند، خداوند بر اساس رحمت و لطف خود آنها را در همین عالم با تدابیری پاک می‌کند. گره‌ها در کار و زندگی انسان و گرفتاری‌ها باعث پاک شدن انسان از آلودگی‌هایی است که بر اثر گناه، روح انسان را مکدّر می‌کند.

اگر تا هنگام مرگ این آلودگی‌ها به طور کامل پاک‌سازی نشود و رابطۀ انسان با گناه قطع نگردد نوبت به خود مرگ می‌رسد که در اثر فشارهای ناشی از آن، این رابطه قطع می‌گردد و جداسازی صورت می‌پذیرد. البته اگر بعد از مرگ، باز هم آلودگی باقی بماند، روند جداسازی این آلودگی‌ها تا قیامت ادامه خواهد داشت.

آنچه در این مجلد خواهیم خواند عبارت است از : چه موجوداتی قبض روح می‌کنند، تمثلات انسان، حین مرگ، مرگ در ذائقه مومن، بشارت‌ها و مشاهدات هنگام مرگ و مشاهدۀ امام علی (علیه السلام) حین مرگ.