انفاق

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:

جود، سخاوت و ایثار از شاخص‌ترین فضایل اخلاقی مرتبط با نیروی شهوت است. این فضایل اخلاقی به دلیل بازخوردها و آثار مهمی که در زندگی اجتماعی دارند، از اهمیت فراوانی برخوردارند. به طوری که اگر این ویژگی‌ها در جامعه رواج یابد، نه تنها تلخی فقر و تنگ‌دستی از بین خواهد رفت بلکه در مسائل غیر مالی نیز شاهد تغییرات شگرفی خواهیم بود.

از آنجا که شناخت مصادیق جود و سخاوت به دقت نظر بیشتری احتیاج دارد، در جلد دوم همین کتاب با موارد انفاق و سخاوت آشنا می‌شویم. این مباحث به‌ قدری کاربردی است که هر انسانی از لحظۀ مطالعه می‌تواند با تمرین انفاق، ملکۀ سخاوت و ایثار را در نفس خویش مستقر کند.

شیرینی کلام حضرت‌آیت‌الله‌العظمی‌حاج‌آقامجتبی‌تهرانی (رحمه الله علیه) به همراه مباحثی که مبتنی بر آیات و روایات است، این مجموعه مباحث را از جهات مختلفی منحصربه‌فرد کرده است.

 

سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:

رابطۀ احکام شرعی با جود و سخاوت چیست؟

از چه راهی میتوان ادعای توحید را در افراد سنجید؟

انفاق کردن چه تاثیری بر روح میگذارد؟

انواع انفاق کدامند؟

چرا باید در انفاق تعجیل کرد؟

چرا در دین به انفاق پنهانی تا کید شده است؟

وظائف انفاق کننده و انفاق شونده چیست؟

دربارۀ خمس، نفقه، هدیه، بذل و قرض چه باید بدانیم؟

کلیدواژه‌ها:

سخاوت/ سخا/ اسراف/ عوض/ جود/ کرم/ عفو/ نسیان حقد/ پوشش عیوب/ جلب محبت/ شخصیت/ شجاعت/ قرب‌به خدا/ ریا/ عدل/ زاهد/ تعظیم حقوق/ تسلیم/ صبر/ شهود/ ایمان/ بذل و اعطاء/ توحید/ شکر نعمت/ وسوسۀ شیطانی/ اخلاص/ منّ و اذی/ تواضع/ انفاق/ صدقه/ ملامت/ بدگویی/ زکات/ خمس/ تصرف حرام/ نفقه/ سعادت قیمومیت/ جوانمردی/ مرمت معاش/ طلب معیشت/ رزق/ اقتار/حب مال/ تبذیر/ فقر/ توسعه/ ضیافت/ مهمانی/ هدیه/ بذل پوشاک و مسکن/ قرض/

 

یک جمله از کتاب:

در یک مثل مادّی می گفتند: به هر مقدار انسان پول بدهد، آش می خورد. هر چقدر خلوص بیشتر باشد، بهره¬گیری از صدقۀ جاریه بیشتر است؛ هرچه مال تمیزتر و طیب باشد. ثمره بیشتر است؛ لذا انسان باید در صدد این بر بیاید که ابتدا از نظر درآمد جهت شرعی درست باشد. بعد هم خلوص داشته باشد و در رابطه با این عمل در صفحۀ دل انسان غیر خدا مطرح نباشد.

در یک مثل مادی میگفتند: به هر مقدار انسان پول بدهد، آش میخورد. هر چقدر خلوص بیشتر باشد، بهره ّ گیری از صدقۀ جاریه بیشتر است؛ هرچه مال تمیزتر و طیب باشد. ثمره بیشتر است؛ لذا انسان باید در صدد این بر بیاید که ابتدا از نظر درآمد جهت شرعی درست باشد. بعد هم خلوص داشته باشد و در رابطه با این عمل در صفحۀ دل انسان غیر خدا مطرح نباشد.
واجب است انسان به طور متعارف در ارتباط با خانواده خود مصرف کند. وقتی که مال دارد و نفقه را آنطور که باید نمی دهد، برای اینکه می ّ خواهد مستحبی انجام بدهد، حرام مرتکب میشود. روایاتیِ که بیان داشت خود طلب روزی، صدقه است، عهدهداری صدقه و مصرف کردن برای واجب ّ النفقهات صدقه است، برای خاطر این است که انسان برای یک عمل مستحب مرتکب حرام نشود.