عزت و ذلت

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:

هر انسانی بنا بر آنچه در ذهن خود به عنوان معیار می‌داند، عزّت و ذلّت را تعریف می‌کند. بسیاری شاید داشتن اموال فراوان، مُکنت در جامعه یا قدرت‌های دنیایی را دلیلی بر عزّت و نقطۀ مقابل آنها را دلیلی بر ذلّت بدانند. در معارف دینی ما مسئلۀ عزّت و ذلّت آن‌طور که حقیقت آنهاست، تبیین شده است.

اگر ما بدانیم عزیز واقعی کیست و ذلیل حقیقی کدام است، می‌توانیم مسیر زندگی و اهدافمان را درست و بر مبنای خواست الهی تنظیم کنیم؛ آنچه در حرکت امام‌حسین (علیه‌السّلام) هم اتفاق افتاد و عزت و ذلّت در معنای ظاهری آن رنگ باخت. آن حضرت، عزیز بودن عندالله را به هر چیزی ترجیح داد و در نتیجه، عزّتی ابدی برای ایشان و یارانشان رقم خورد.

سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:

محور سخنان امام‌حسین (علیه‌السّلام) در آن چهار موقعیت حساس چه بود؟

عزّت واقعی و حقیقی در چیست؟

چرا امام‌حسین (علیه‌السّلام) عزیز عزیزان عالم است؟

انقطاع چه نقشی در پیدایش عزّت دارد؟

چه چیزهایی سبب و مانع پیدایش عزّت هستند؟

انسان چگونه در برابر خداوند ذلیل می‌شود؟

چه رابطه‌ای بین توکّل و عزّت وجود دارد؟

چگونه نام انسان جاودانه می‌شود؟

چرا خاک کربلا دلیل عزّت امام‌حسین (علیه‌السّلام) است؟

حق، دادنی است یا گرفتنی؟

چگونه نعمت‌ها بر انسان تمام می‌شود؟

چه چیزهایی باعث ذلّت حکومت اسلامی است؟

کلیدواژه‌ها:

عزّت / ذلّت / غربت / دوام و بقا / برتری و غلبه / مِلک / مُلک / حقّ حاکمیت / دلربایی / استیلای واقعی / انقطاع / حرص / طمع / اطاعت از خدا / وفاداری / تقوا / عزیز غریب / کظم غیظ / حق محوری / توکل / لاابالی‌گری / خواری موهوم / جهاد / شجاعت / صبر / مصیبت / مرگ سعادتمندانه / جاودانگی / کربلا / زیارت / انصاف / حقوق و تکالیف / حق / عدل / شکر / زیادت نعمت / درخواست از خدا / حقّ مُنعم / عفو / حلم / صفح / خویشتن‌داری / مال‌اندوزی / رباخواری / حفظ وحدت

چند جمله از متن کتاب:

گاهی از معارف ما سوءاستفاده می‌شود، من مطلبی را در ارتباط با خود امام‌علی (علیه‌السّلام) مطرح می‌کنم. بعد از پیغمبر‌اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) عدّه‌ای آمدند و به بهانۀ اینکه عزّت جامعۀ اسلامی در اتّحاد و وحدت است، ناشایستگان را در رأس امور قرار دادند. آیا این امر، موجب عزّت جامعۀ مسلمین شد؟ این حرف، حرفِ درستی است که عزّت در حفظ وحدت است، امّا باید این را در کنار روایت پیغمبر‌اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) قرار داد که پیروی از فرومایگان موجب خواری و ذلّت اجتماع است.