قیامت، روز شهود حقایق

آنچه باید قبل از خواندن این کتاب بدانیم:

در قیامت خودِ حقیقی انسان ظاهر می‌شود، در حقیقت انسان‌ در دنیا در حال نوشتن صحیفه اعمال خود است که در قیامت ظهور و بروز می‌کند و او با چشم ملکوتی خود آنچه که در دنیا در پس حجاب و پرده بود آشکارا می‌بیند، هم باطن و حقیقت خودش و هم دیگران را شهود می‌کند که ساخت این حقیقت و باطن نتیجه اعمالشان در دنیا است بنابراین نتیجه عمل صالح، حیات طیبه است و نتیجه ظلم، تاریکی روز قیامت است.

سوالاتی که در این کتاب پاسخ خواهد یافت:

ظلم چه تبعاتی در قیامت خواهد داشت؟

در قیامت حقیقت اعمال چطور عرضه خواهد شد؟

حق الناس چه تاثیری در قیامت خواهد داشت؟

رسیدگی به احوال مؤمنین چه تاثیری در قیامت دارد؟

چه گروهی در قیامت از فزع اکبر در امان هستند؟

ملکات نفسانی انسان در قیامت چه اثری دارند؟

چه اعمالی اثر خاص در محشر برای انسان دارند؟

یک جمله از کتاب:

در قیامت ایمان محور است و برهان و عقل به آن معنا مطرح نیست. اعتقادات باید روی دل بازدهی داشته باشد. توحید، نبوّت و امامت، به هم پیوسته است. دل‏بستگی به خدا، دل‏بستگی به پیغمبر(ص) و امام‏ علی(ع) است. دل‏بستگی به امام‏ علی(ع) دل‏بستگی به خداست. این‏ها از هم جداشدنی نیست. این دل‏بستگی دارای درجات است که بر اساس این درجات ایمانی، نور تقسیم می‏ شود. به این مسئله هم باید توجّه شود که برای این دل‏بستگی، مدّت ملاک نیست. ممکن است کسی مدّت قلیلی این دل‏بستگی را پیدا کرده باشد؛ امّا ایمان قوی داشته باشد؛ چون ملاک، کیفیت است و به شدّت و ضعف حبّ در درون مربوط است.